Nie trzeba pobierać podatku od świadczeń pozapłacowych gdy nie ma takiej możliwości

Pracodawca nie jest zobowiązany do pobierania zaliczek na podatek dochodowy należnych od świadczeń pozapłacowych (finansowanych np. ze środków obrotowych lub zfśs) w sytuacji, gdy nie ma takiej możliwości. Zakład pracy nie musi więc obliczać i wpłacać na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek podatkowych od przychodu zatrudnionych osób z tytułu świadczeń nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych uzyskanych w danym miesiącu, jeżeli z powodów obiektywnie od niego niezależnych, nie jest w stanie pobrać podatku z należności pieniężnych wypłaconych podwładnemu mu w tymże miesiącu.

Tak wypowiedział się m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 12 września 2017 r., sygn. 0113-KDIPT3.4011.192.2017.2.AJ.

We wspomnianej interpretacji podkreślono, że z przepisów art. 31, 38 i 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika jednoznacznie, że płatnik jest zobligowany do naliczania i pobierania zaliczek podatkowych od osób, które uzyskują od niego m.in. dochody ze stosunku pracy. Z drugiej jednak strony z przywołanych regulacji nie wynika, aby płatnik zwracał się z prośbą do podwładnych o wpłacanie podatku do firmowej kasy lub by potrącał go z pensji należnych za kolejne miesiące, w sytuacjach, gdy w danym miesiącu nie jest w stanie pobrać podatku. Z takimi sytuacjami mamy do czynienia przykładowo wtedy, gdy w miesiącu przyznania podlegającego opodatkowaniu świadczenia pozapłacowego zatrudniona osoba, które to świadczenie otrzymała, nie uzyskała żadnego dochodu w formie pieniężnej (bo np. przebywa na urlopie bezpłatnym bądź wychowawczym) lub też dochód ten został wypłacony jej przed przyznaniem świadczenia pozapłacowego.

Jak czytamy w omawianej interpretacji: „(…) W przypadku powstania przychodu w postaci nieodpłatnych świadczeń czy też świadczeń częściowo odpłatnych w sytuacji, gdy Wnioskodawca jako płatnik oprócz wskazanego świadczenia nie przekazuje dochodu w formie pieniężnej lub też dochód ten został wypłacony przed uzyskaniem świadczenia nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego, dochód ten – płatnik zobowiązany jest wykazać w rocznej informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11) jedynie wartość przychodu, a pracownik jest obowiązany uwzględnić go w rocznym zeznaniu podatkowym składanym do urzędu skarbowego i od sumy uzyskanych w danym roku podatkowym dochodów zapłacić należny podatek. W takiej sytuacji płatnik nie jest zobowiązany do odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż nie ma faktycznych możliwości pobrania tej zaliczki.

Reasumując, Wnioskodawca jest zobowiązany wykazać wartość przychodu z tytułu wyżej wymienionych świadczeń w rocznej informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11), o której mowa w art. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym kwota zaliczki pobranej przez płatnika w odniesieniu do tych przychodów będzie wynosiła zero złotych, w związku z czym podatek od uzyskanych ww. świadczeń zostanie zapłacony przez pracownika (podatnika) dopiero w rozliczeniu rocznym podatku. (…)”.

W podobnym tonie wypowiedział się wcześniej Minister Finansów, który w pismach z dnia 8 czerwca 2012 r. (sygn. DD3/033/140/IMD/10/PK-424) oraz z dnia 20 lipca 2012 r. (sygn. DD3/033/67/IMD/12/PK-1270) stwierdził, iż ustawa o PIT:

  • nie wymaga, „aby płatnik, który nie ma faktycznych możliwości pobrania tej zaliczki, gdyż w danym miesiącu podatnik nie uzyskał dochodu w formie pieniężnej, był obowiązany zapłacić zaliczkę z własnych środków, a następnie dochodzić jej zwrotu od pracownika. Takie zobowiązanie nie wynika także z innych przepisów ustawy”;
  • nie obliguje w opisanych okolicznościach podatnika do wpłacenia stosownej zaliczki na podatek swojemu płatnikowi.

Taki sam pogląd wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej  z dnia 15 września 2016 r. (sygn. IBPB-2-1/4511-324/16-1/BJ) oraz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 30 czerwca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP3-2.4011.120.2020.4.JK3).

Przykład

Spółka z o.o. wypłaca swym pracownikom wynagrodzenia zawsze w pierwszych 4 dniach miesiąca następującego po miesiącu, za która pensja jest należna. W dniu 24 lipca 2020 r. wręczyła sfinansowane z zfśs bilety do teatru jednemu z podwładnych,  który już wcześniej otrzymał z zfśs świadczenia o wartości przewyższającej 1000 zł, co oznacza, że ww. bilety podlegają opodatkowaniu. Z uwagi na fakt, iż osoba ta w lipcu – oprócz pensji za czerwiec wypłaconej 6 lipca – nie uzyska już żadnego dochodu w formie pieniężnej, w opisanej sytuacji spółka nie musi pobierać zaliczki podatkowej od biletów. Podatek z tego tytułu ureguluje sam podwładny w swoim rozliczeniu rocznym na podstawie informacji PIT-11 za 2020 r. wystawionej przez pracodawcę.

 

Artykuły z obszaru kadr i płac oraz zmian w prawie pracy napisane zrozumiałym językiem ▼

Skomentuj artykuł