Wolne od składek ZUS są diety i inne należności wypłacane zleceniobiorcy w związku z wykonywaniem przez niego umówionych czynności poza miejscowością realizowania zlecenia (w tym świadczenia należne z tytułu wykorzystywania w czasie wyjazdu służbowego samochodu niebędącego własnością zleceniodawcy), które wynikają z umowy zlecenia bądź ogólnych warunków stanowiących integralną część umowy zlecenia. Przy czym warunkiem koniecznym dla zwolnienia składkowego jest wypłacanie ww. należności w kwotach nieprzekraczających limitów wskazanych w przepisach o podróżach służbowych osób zatrudnionych w tzw. budżetówce.
Interpretacja ZUS
Lublin, dnia 20 października 2016 r.
WPI/200000/43/1026/2016
Decyzja nr 1026/2016
Na podstawie art. 10 ust, 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 584 ze zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 963) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko Przedstawione we wniosku złożonym w dniu 22 września 2016 r, przez przedsiębiorcę: (…) w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zleceniobiorców kwot wypłaconych diet oraz zwrotu kosztów za korzystanie z pojazdu niebędącego własnością zleceniodawcy, do wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.
UZASADNIENIE
W dniu 22 września 2016 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy reprezentowanej przez Prezesa Zarządu (…) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Powyższy wniosek został uzupełniony przez Wnioskodawcę pismem z 10 października 2016 r. (wpływ do Oddziału w dniu 14 października 2016 r. ).
Wnioskodawca poinformował, że jest firmą prowadzącą działalność polegającą na leasingu pracowników oraz zleceniobiorców dla użytkowników końcowych. Klientami firmy są przedsiębiorcy z całej Polski. Zleceniobiorcy w umowach zawartych z Wnioskodawcą będą mieli wskazane miejsce wykonania zlecenia jako siedziba Zleceniodawcy. W siedzibie Zleceniodawcy będą oni wykonywali zlecenie do kilku dni, następnie Spółka zamierza na czas ściśle określony przenieść zleceniobiorcę poza. miejsce wykonywania przez niego pracy, które oznaczone jest w zawartej z nim umowie zlecenia.
Dalej Wnioskodawca wskazał, ze podczas wykonywania zlecenia może dojść do sytuacji, w której zleceniobiorca zobowiązany będzie odbyć podróż służbową, z czasowego miejsca wykonania zadania do innej miejscowości. Wypłata diety za podróż służbową będzie się odbywać na podstawie zapisów w umowie zlecenia lub w ogólnych warunkach umowy. Wysokość diet wypłacanych zleceniobiorcom z tytułu odbycia podróży służbowej będzie zbieżna z wysokością diet przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na terenie kraju. Umowa zlecenia lub ogólne warunki umowy nie przewidują możliwości wypłaty diety powyżej kwoty określonej w przepisach.
Dodatkowo może również dojść do sytuacji, w której zleceniobiorca w czasie podróży służbowej będzie korzystał z pojazdu, który nie będzie własnością Zleceniodawcy. Zleceniobiorca będzie zobowiązany sam zapewnić sobie samochód, którym odbędzie podróż służbową i poniesie z tego tytułu koszty. W tym przypadku zleceniobiorca zobowiązany będzie do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na tej podstawie nastąpi zwrot wydatków za korzystanie z pojazdu poprzez pomnożenie faktycznej liczby przejechanych kilometrów a właściwej stawki dla jednego kilometra określonej w przepisach prawa.
Dodatkowo w piśmie z 10 października 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że zarówno diety. jak i zwrot wydatków za korzystanie z pojazdu będą stanowić przychód zleceniobiorców w rozumieniu ustawy o PIT.
W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy wartość wypłaconych diet i innych należności z tytułu podróży służbowej zleceniobiorcy na warunkach określonych w zdarzeniu przyszłym, do wysokości określonej w odrębnych przepisach. powinna zostać uwzględniona w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Spółka wskazała, ze w myśl ar–t, 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty. niezależnie od tego czyn ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawy wymiaru składek nic stanowią diety i inne należności z tytułu podróży służbowej pracownika — do wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Jednocześnie zgodnie z § 5 ust. 2 wskazanego rozporządzenia, przepisy § 2 — 4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek: członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych, osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz członków rad nadzorczych wynagradzanych z tytułu pełnienia tej funkcji.
Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, iż regulacje zawarte w § 2 rozporządzenia powinny być stosowane również przy umowach cywilnoprawnych, do których stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Analogicznie w tej kwestii wypowiedział się ZUS w wydanym
przez siebie poradniku, w którym stwierdził, iż wyłączenie z § 2 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia ma zastosowanie do zleceniobiorców, jeżeli stosowne postanowienia zawartych z nimi umów lub przepisy odrębne przewidują zwrot tych należności na zasadach przewidzianych przepisami dotyczącymi podróży służbowych pracowników sfery budżetowej. Tym samym ponieważ w analizowanej sprawie diety i inne należności, w tym z tytułu wykorzystania samochodu należącego do zleceniobiorcy w wykonaniu zadania służbowego poza miejscowością wykonania zlecenia, będą wynikały z umów zlecenia bądź ogólnych warunków stanowiących integralną część umowy zlecenia. Tym samym możliwość zastosowania § 2 ust. 1 pkt 1 wskazanego rozporządzenia jest możliwa do zastosowania. Przy czym o możliwości zwolnienia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie decydować wypełnienie dyspozycji określonej w powyższym przepisie.
Należy wskazać, że zwolnieniu ze składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe podlegać będą jedynie diety i inne należności z tytułu podróży służbowej zleceniobiorcy, do wysokości określonej w przepisach xv sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. W tym przypadku, aby prawidłowo określić kwoty, o których mowa powyżej, należy sięgnąć do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.
Wyłączenie wynikające z § 2 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe odnosi się do należności pracowników, ale z względu na § 5 ust. 2 regulacje te powinno się stosować odpowiednio do zleceniobiorców. Tym samym dyspozycję art. 77(5) Kodeksu pracy w powiazaniu z § 2 ust. 1 pkt 15 oraz § 5 ust. 2 rozporządzenia należy rozumieć z uwzględnieniem stosunku prawnego jakim jest umowa zlecenia. W rezultacie co prawda art. 77(5) Kodeksu pracy ma zastosowanie do umowy o pracę, to jednak analizując go przez pryzmat umowy zlecenia, należy go interpretować w ten sposób, iż należności przysługujące zleceniobiorcy na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową z tytułu wykonywania na polecenie Zleceniodawcy zadań służbowych poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. Za czas tej podróży służbowej zleceniobiorcom przysługują: diety (przeznaczone między innymi na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki), zwrot kosztów przejazdów, dojazdów środkami komunikacji miejscowej, noclegów i innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb, których w przypadku faktycznej wypłaty nie wlicza się do podstawy wymiaru składek – z uwzględnieniem limitów wynikających z rozporządzenia Ministra Pracy ~i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, do którego odsyła rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują diety, zwrot kosztów przejazdów i dojazdów środkami komunikacji miejscowej, noclegów, innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
Zgodnie z § 7 ww. rozporządzenia dieta w czasie podróży krajowej wynosi 30 zł za dobę podróży. Wnioskodawca zaznaczył, że dieta nie przysługuje za czas delegowania do miejscowości pobytu stałego lub czasowego zleceniobiorcy. Taka sytuacja w przypadku Wnioskodawcy jednak nie będzie miała miejsca ponieważ diety będą wypłacane jedynie w przypadku odbycia podróży służbowej z aktualnego miejsca wykonywania pracy przez zleceniobiorców. Jak wskazano w stanie faktycznym, może dojść do sytuacji. w której zleceniobiorca w czasie podróży służbowej będzie korzystał z pojazdu, który nie będzie własnością Zleceniodawcy. W tym przypadku należy posiłkować się § 3 ust. 3 i 4, które mówią, że na wniosek zleceniobiorcy Zleceniodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży krajowej lub podróży zagranicznej samochodem osobowym. motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością zleceniobiorcy. W przypadkach, o których mowa powyżej, zleceniobiorcy przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2012 r. poz. 1265 oraz z 2013 r. poz. 21).
Stawka za jeden kilometr będzie odpowiadała tej stawce, która zawarta jest w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do cerów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy. Aktualnie stawki tzw. kilometrówki wynoszą: dla samochodu osobowego o pojemności skokowej do 900 cm3 0,5214 zł za 1 km, dla samochodu osobowego o pojemności skokowej powyżej 900 cm3 0,8358 zł za 1 km, dla motocykla 0,2302 zł za 1 km. dla motoroweru 0,1382 zł za 1 km. W przypadku tzw. kilometrówki przebieg pojazdu będzie udokumentowany, przez Zleceniodawcę w ewidencji przebiegu pojazdu. Zleceniobiorca będzie ją prowadzić według zasad określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując, zwrot kosztów za korzystanie z pojazdu nie będącego własnością pracodawcy, obliczony zgodnie z § 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy mieści się w kategorii inne należności z tytułu podróży służbowej zawartych w § 2 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, czyli również korzysta ze zwolnienia ze składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Powyższe ma zastosowanie również w odniesieniu do składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Zgodnie bowiem z art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r, o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 674 ze zm.) oraz art. 29 ustawy z dnia 13 sierpnia 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 2013 r. poz. 272) analogicznie ustala się składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Powyższe wynika z faktu, iż składki na te Fundusze ustalane są od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, z tym zastrzeżeniem, że nic znajduje do nich zastosowania ograniczenie rocznej podstawy wymiaru składek, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Jednocześnie w odniesieniu do ubezpieczenia zdrowotnego Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. nr 164 poz. 1027 ze zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób, a więc powyższe ma zastosowanie również do tychże składek. W konsekwencji., wartość wypłaconych diet i innych należności. w warunkach opisanych we wniosku, nie będzie podlegać uwzględnieniu także w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Ponadto stosownie do art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne. ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.
Zagadnienia dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne są regulowane za pośrednictwem przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych i stosownych aktów wykonawczych, w tym rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 2236 ze zm.).
Mając na uwadze treść zapytania oraz przedstawiony przez Spółkę opis zdarzenia przyszłego, Oddział przyjmuje. że pomimo wskazaniu w uzasadnieniu stanowiska poza „zleceniobiorcami” i „zleceniodawcą” pojęć „pracownika” i „pracodawcy”, intencją Wnioskodawcy było ustalenie możliwości wyłączenia określonych świadczeń z podstawy wymiaru składek z tytułu umów zlecenia.
Zgodnie z art. 18 ust. 1, 3 i 7 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy (tj. osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanymi dalej „zleceniobiorcami”, oraz osób z nimi współpracującymi) stanowi uzyskany z tytułu wykonywanej umowy przychód, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r, o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), jeżeli w umowie agencyjnej lub umowie zlecenia albo w innej umowie o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie. Ponadto w myśl art. 20 ust. 1 tej ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe.
Natomiast stosownie do art. 81 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 581 ze zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne zleceniobiorców stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Jednocześnie w myśl ad. 104 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 645 ze zm.) oraz art. 29 ust. 1 ustawy z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 1256) obowiązkowe składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w przypadku zaistnienia obowiązku ich opłacania, ustała się od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Zakład wskazuje przy tym, iż z brzmienia art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika ograniczenie w tematyce, w której jest zobowiązany wypowiedzieć się za pośrednictwem pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, uniemożliwiające potwierdzenie w tym trybie przez Organ kwalifikacji przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uwzględniając powyższe, Zakład dokonał interpretacji przepisów z zakresu ubezpieczeń społecznych opierając się na informacji w powyższym zakresie przekazanej przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu do wniosku.
Szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru składek zostały zawarte w treści rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zgodnie z § 5 ust. 2 tego rozporządzenia, w treści obowiązującej od 1 sierpnia 2010 r., przepisy § 2-4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek min. osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.
W sytuacji otrzymywania przez zleceniobiorcę świadczeń finansowych z tytułu przebywania w podróży noszącej znamiona podróży służbowej zastosowanie będzie miał § 2 ust. 1 pkt 15 wskazanego rozporządzenia, zgodnie z którym co do zasady podstawy wymiaru składek nie stanowią diety i inne należności z tytułu podróży służbowej pracownika – do wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej. z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem pkt 17.
Powyżej wskazane wyłączenie ma odpowiednie zastosowanie do zleceniobiorców w sytuacji kiedy określone czynności wynikające z zawartej umowy wykonywane są w ramach podróży noszącej cechy podróży służbowej, jeżeli stosowne postanowienia zawartych z nimi umów lub przepisy odrębne przewidują zwrot tych należności do wysokości określonej przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r, w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U z 2013 r. poz. 167).
Z treści wniosku z 9 września 2016 r. wynika, że Wnioskodawca będzie wypłacał zleceniobiorcom odbywającym podróż służbową diety na podstawie zapisów w umowie zlecenia lub w Ogólnych Warunkach Umowy, stanowiących integralną część umowy zlecenia. Wysokość diet będzie zbieżna z wysokością diet przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na terenie kraju i brak będzie możliwości wypłaty diety powyżej kwoty określonej w przepisach.
Ponadto Wnioskodawca zamierza zleceniobiorcom, którzy w czasie podróży służbowej będą korzystali z pojazdu niebędącego własnością zleceniodawcy, zwracać wydatki za korzystanie z pojazdu w wysokości ustalonej jako iloczyn liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki dla jednego kilometra określonej w przepisach prawa. Zwrot kosztów za korzystanie z pojazdu będzie obliczony zgodnie z § 3 rozporządzenia Ministra infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy.
W świetle powyżej przedstawionych przepisów, uznać należy, iż diety i zwrot kosztów za korzystanie z pojazdu przez zleceniobiorcę zgodnie z wskazanym § 2 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będą podlegały wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorców do wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. W konsekwencji, powyższe świadczenia będą również podlegały wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Biorąc powyższe pod uwagę, Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zleceniobiorców kwot wypłaconych diet i zwrotu kosztów za korzystanie z pojazdu niebędącego własnością zleceniodawcy do wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podroży służbowej.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznacza przy tym, że wydając decyzję na podstawie wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów nic prowadzi postępowania wyjaśniającego ani dowodowego, a jedynie dokonuje wykładni mających zastosowanie w określonym zdarzeniu przyszłym przepisów w oparciu o treść wniosku. Ponadto zakres tematyki podlegającej pisemnej interpretacji został ograniczony poprzez art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. W konsekwencji Zakład Ubezpieczeń Społecznych w niniejszej decyzji nie odnosi się do prawidłowości przedstawionych zasad wypłaty diet i zwrotu kosztów oraz przebywania zleceniobiorcy w podróży noszącej znamiona podróży służbowej pracownika, gdyż powyższe stanowi zagadnienie nie podlegające interpretacji przez Organ w trybie wynikającym z art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
POUCZENIE
Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.
Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art, 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy, z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego (…)
Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydala decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.
źródło: http://www.zus.pl/
