Telepracownik-obcokrajowiec świadczący pracę wyłącznie za granicą bywa zagwozdką dla zatrudniającego go pracodawcy z Polski w kontekście rozliczeń podatkowych. Zakład pracy w jego przypadku musi rozstrzygnąć kwestię tego, czy ma obowiązek odprowadzać od wypłacanych mu należności podatek do polskiego fiskusa.

W przedstawionych okolicznościach należy wziąć pod uwagę przede wszystkim postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej między Polską a krajem, w którym wykonuje obowiązki służbowe „zagraniczny” telepracownik. Trzeba skupiać się na regulacjach odwołujących się do zasad podatkowych dotyczących pracy najemnej (w większości ww. umów zawarte są one w art. 15).

Przykładowo w przypadku Włocha, mającego miejsce zamieszkania we Włoszech i tam świadczącego pracę na rzecz polskiego podmiotu w ramach umowy o  telepracę, stosownie do treści art. 3 ust. 2b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 15 ust. 1 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej, pracodawca z Polski nie jest zobowiązany do potrącania i odprowadzania do polskiego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń wypłaconych telepracownikowi. Fakt, iż wypłat pensji dokonuje firma mająca siedzibę na terenie Rzeczpospolitej Polskiej nic tu nie zmienia.

Powyższe potwierdzono w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 lipca 2017 r., sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.87.2017.2.AKU. (więcej…)