Diety i inne należności za odbywane przez zatrudnioną osobę podróże służbowe zwolnione są z ozusowania i opodatkowania pod warunkiem, że:
Od 11 stycznia 2019 r., jeżeli egzekucja ma na celu zaspokojenie roszczeń z tytułu alimentów, zajęciu podlega 50% kwot diet przysługujących z tytułu podróży służbowych. Taką zmianę wprowadziła ustawa z 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych, dzięki której ustawodawca chce przyczynić się do wzrostu ściągalności alimentów m.in. poprzez:
Pierwsza część przeglądu interpretacji podatkowych z czerwca 2018 r. rozstrzyga m.in. takie kwestie jak:
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej określa wysokość diet i innych należności za czas krajowej podróży służbowej odbywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zagranicznej podróży służbowej odbywanej poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (np. z Polski do kraju EU). Tym samym, nie ma ono zastosowania do krajowej podróży służbowej odbywanej na terytorium kraju zagranicznego oddelegowania innym niż Polska, jak również do zagranicznej podróży służbowej odbywanej poza krajem delegowania innym niż RP (np. z Holandii do Polski). Ma to swoje przełożenie na kwestie opodatkowania należności wypłacanych za ww. podróże. (więcej…)
Wykonywanie zlecenia (czy kontraktu menedżerskiego lub umowy o dzieło) może wiązać się z odbywaniem określonych podróży. Przy czym nie chodzi tu o typowe podróże służbowe, o których mowa w Kodeksie pracy i które są przypisane zasadniczo tylko do stosunku pracy, ale niejako o konieczność przemieszczania się związanego z realizowaną umową. (więcej…)
Sposób rozliczania delegacji odbywanych przez zatrudnione osoby zależy przede wszystkim od tego, czy rozliczanie to dokonywane jest na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, czy też w oparciu o regulacje wewnątrzzakładowe. Tak czy inaczej, dieta delegacyjna nie może być niższa od diety należnej za delegację krajową wypłacaną w budżetówce, która obecnie wynosi 30 zł.
Przegląd lutowych interpretacji podatkowych rozstrzyga m.in.:
Posiłki w czasie podróży służbowej są wolne od składek ZUS i podatku, ale tylko do wysokości diety określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.
Jeśli zatrudnionej osobie zapewniono w trakcie delegacji wyżywienie o wartości przewyższającej poziom ww. diet, wówczas od nadwyżki należy naliczać składki zusowskie oraz zaliczki podatkowe. Na takim stanowisku konsekwentnie stoi fiskus (np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 3 stycznia 2017 r., sygn. 1061-IPTPB1.4511.949.2016.1.DJD). Ostatnio prezentowaną przez organy skarbowe linię interpretacyjną potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 9 maja 2017 r. o sygn. II FSK 945/15.
Zajęcie komornicze dotyczące pracownika otrzymywane przez pracodawcę nasuwa istotne pytanie o to, czy wszystkie należności wypłacane zatrudnionemu podlegają egzekucji. Otóż nie i fakt ten dodatkowo utrudnia proces prawidłowego dokonywania potrąceń z pensji pracowniczej.
W myśl art. 831 § 1 Kodeks postępowania cywilnego, nie podlegają egzekucji sumy i świadczenia w naturze wyasygnowane na pokrycie wydatków lub wyjazdów w sprawach służbowych. Oznacza to, że potrąceń nie można dokonywać z diet i innych należności przysługujących tytułem przebywania w delegacji na polecenie przełożonego. (więcej…)