Aby prawidłowo obliczyć zasiłek i wynagrodzenie chorobowe, a także zasiłek opiekuńczy, macierzyński, wypadkowy lub świadczenie rehabilitacyjne, niezbędna jest:
Wyliczanie świadczeń chorobowych (czyli wynagrodzenia za czas chorobę, zasiłku chorobowego, opiekuńczego, macierzyńskiego, wypadkowego lub świadczenia rehabilitacyjnego) można zasadniczo podzielić na następujące etapy:
Opublikowana w Dz.U. pod poz. 1691 ustawa z 24 czerwca 2021 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw, przewiduje m.in. zmodyfikowanie reguł dotyczących świadczeń chorobowych, w tym zasad zliczania okresów niezdolności do pracy do jednego okresu zasiłkowego. Od 2022 r. docelowo zaliczane do niego będą zarówno okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak również okresy niezdolności do pracy, które zaistniały przed/po przerwie, jeżeli przerwa ta jest nie dłuższa niż 60 dni i jeżeli niezdolność ta nie występuje w okresie ciąży. Ponadto, skróceniu ulegnie okres pobierania zasiłku chorobowego po ustaniu ubezpieczenia – przyjęto, że nie będzie on dłuższy niż 91 dni. W okres ten nie będzie wliczana niezdolność do pracy w czasie ubezpieczenia, bez względu na rodzaj choroby. Zasadą będzie, że zasiłek chorobowy, po ustaniu ubezpieczenia, przysługiwać będzie maksymalnie przez okres 91 dni. (więcej…)
Stosownie do art. 4h i 4ha ustawy antykryzysowej, aktualnie dozwolona jest praca zdalna w okresie kwarantanny lub izolacji domowej. Jej wykonywanie może nastąpić wyłącznie za zgodą pracodawcy i na zasadach określonych w art. 3 ust. 3-8 ww. ustawy. Za realizację zadań służbowych w omawianych okolicznościach zatrudnionemu przysługuje normalne wynagrodzenie za pracę, w myśl art. 80 Kodeksu pracy. Za dni pracy świadczonej w trakcie kwarantanny/izolacji domowej pracownikowi nie są należne świadczenia chorobowe.
Pracownik pobierający dodatkowy zasiłek opiekuńczy, który został objęty kwarantanną, może wybrać, które świadczenie otrzymywać – zasiłek opiekuńczy czy chorobowy. Takiego prawa wyboru nie ma osoba przebywająca na zwolnieniu lekarskim lub na izolacji w warunkach domowych. (więcej…)
W aktualnym stanie prawnym pracownik może wykonywać pracę zdalną w okresie kwarantanny lub izolacji domowej. W takich okolicznościach może on także korzystać z urlopu wypoczynkowego. Jeśli w czasie wspomnianego „odizolowania” zatrudniony nie świadczy pracy, należy mu się świadczenie chorobowe na ogólnych zasadach.
Ponieważ epidemia COVID-19 wciąż nie wygasa, osoby zajmujące się tematyką kadrowo-płacową powinny wiedzieć jak zgodnie z przepisami rozliczać świadczenia przyznawane pracownikom w związku z przebywaniem na kwarantannie bądź izolacji. (więcej…)
Składniki wynagrodzenia, które przysługują tylko do określonego terminu w myśl umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy:
Zasada ta ma odpowiednie zastosowanie przy uwzględnianiu w podstawie „chorobówki” składników wynagrodzenia, które pracodawca przestał wypłacać na podstawie układu zbiorowego pracy lub przepisów o wynagradzaniu (art. 41 ust. 2 i ust. 3 ustawy zasiłkowej oraz ust. 304 komentarza do niej). (więcej…)
Z dniem 16 grudnia 2020 r. ustawodawca wprowadził w życie nowelizację przepisów, wskutek której przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w czasie ciąży oraz zasiłku macierzyńskiego przysługującego osobom, którym zmieniono wymiar czasu pracy na podstawie ustawy o COVID-19:
W myśl nowych przepisów, w sytuacji gdy obniżenie wymiaru czasu pracy lub pogorszenie warunków zatrudnienia nastąpiło w ramach tarczy antykryzysowej w okresie wcześniej pobieranego świadczenia chorobowego oraz między okresami pobierania wcześniejszego i kolejnego świadczenia nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż trzy miesiące kalendarzowe, przepis art. 40 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa nie ma zastosowania. Taką zmianę wprowadziła ustawa z 7 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania społeczno-gospodarczym skutkom COVID-19 (Dz.U. z 2020 r. poz. 1747).
Naszym czytelnikom, na których wspomniana modyfikacja przepisów wymusi przeliczenie podstawy zasiłkowej, polecamy skorzystać z KALKULATORA, którego link zamieściliśmy na końcu wpisu.
Podstawa wymiaru wynagrodzenia za chorobę i zasiłków z ubezpieczenia chorobowego i wypadkowego, przysługujących pracownikom pełnoetatowym (z wyłączeniem młodocianych), nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia (wynoszącego w 2021 r. 2.416,12 zł; co wynika z wyliczenia: 2.800 zł – 13,71% x 2.800 zł).
Dla pracowników pracujących na część etatu, najniższa podstawa wymiaru świadczeń chorobowych jest zmniejszana proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. (więcej…)
W razie zmiany umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru świadczeń chorobowych stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy, o ile zmiana ta nastąpiła:
Tak stanowi art. 40 ustawy zasiłkowej czyli ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. (więcej…)