Coraz częściej zakłady pracy fundują swoim pracownikom zajęcia antystresowe i relaksacyjne. Zwykle są to różnego rodzaju masaże, yoga, tai-chi itp. Mimo, iż wspomniane zajęcia niewątpliwie odbywają się za zgodą pracownika, niemniej jednak nie stanowią one świadczeń spełnianych w interesie pracownika, ale w interesie pracodawcy. Dodatkowo nie przynoszą one zatrudnionemu korzyści w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatków, które musiałby ponieść (gdyby nie konieczność codziennego wypełniania obowiązków służbowych sprowadzające się najczęściej do konieczności szybkiego podejmowania decyzji i podlegających ocenie przełożonego działań, podwładny nie miałby powodu do korzystania z zajęć antystresowych). A zatem, biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, należy uznać, że sfinansowane przez pracodawcę zajęcia pozwalające załodze odprężyć się i zmniejszyć stres, nie generują przychodu, od którego powinno naliczać się składki ZUS i zaliczki podatkowe. Potwierdza to interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 grudnia 2015 r., sygn. IPPB4/4511-1265/15-2/JK.
Nie trudno dodatkowo zauważyć, iż omawiane zajęcia poprawiają kondycję psychofizyczną pracowników, zwiększają ich wydajność, pozytywnie oddziałują na atmosferę w zespołach, a w konsekwencji wpływają na zmniejszenie liczby popełnianych błędów. Z tych względów środki wydatkowane przez podmiot zatrudniający na zajęcia antystresowe i relaksacyjne stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodu. Rację temu poglądowi przyznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 20 kwietnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.11.2017.1.IF.
Jak czytamy w niej: „(…) Spółka wdrożyła szereg programów mających na celu aktywizację fizyczną swoich pracowników oraz zmniejszenie obciążenia stresem. Jednym z nich są „profilaktyczne zajęcia antystresowe i relaksacyjne”. Prawo do korzystania z tego typu świadczeń zostało uregulowane w „Regulaminie Benefitów X”, stanowiącym wewnętrzną regulację dotyczącą korzyści pracowniczych. W ramach tego programu pracowniczego wprowadzono (…) przede wszystkim zajęcia tai-chi, zajęcia jogi (jako połączenie gimnastyki klasycznej, oddechowej, ćwiczeń rozciągających) oraz masaże kręgosłupa. (…)
(…) perspektywy Spółki korzystanie z ww. zajęć ma poprawić ogólną kondycję psycho-fizyczną pracowników oraz zapobiegać powstawaniu i rozwijaniu się wskazanych powyżej schorzeń i chorób zawodowych.
Tym samym Spółka – jako pracodawca – liczy przede wszystkim na poprawę wydajności pracy, mniejszą liczbę popełnianych błędów, lepszą atmosferę w zespołach, co powinno w sposób pośredni przełożyć się na uzyskane przez niego przychody. Pozytywnym skutkiem może być również mniejsza ilość zwolnień chorobowych, których koszty ponosi (do pewnego limitu) pracodawca. (…)
W związku z wdrożeniem ww. programu zajęć antystresowych i relaksacyjnych Spółka (…) poniosła i nadal ponosi szereg wydatków, do których przykładowo można zaliczyć: wyposażenie sali do ćwiczeń (joga, tai-chi), wyposażenie gabinetu do masażu oraz bieżące koszty zakupu usług zewnętrznych (instruktorzy, masażyści).
Wydatki te zostały poniesione, względnie są i będą ponoszone, ze środków obrotowych Spółki.
Należy w tym miejscu wspomnieć, że tego rodzaju świadczenia nie mogą być traktowane jako „świadczenie socjalne” (wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o PDOF). Opisane świadczenia są bowiem całkowicie niezależne od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej poszczególnych pracowników, a więc nie spełniają definicji wydatków na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
Powyższe wydatki poniesione zostały przez Spółkę (…) ze środków obrotowych, są one definitywne oraz zostały właściwie udokumentowane.
Mają zatem (…) pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą: przyczyniają się do poprawy kondycji fizycznej oraz psychicznej pracowników, a tym samym poprawiają jakość pracy oraz wydajność osób zatrudnionych; zmniejszają ponadto liczbę zwolnień chorobowych.
Reasumując należy wskazać, iż opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wydatki związane z wdrożeniem programu zajęć antystresowych i relaksacyjnych dla pracowników (tj. wyposażenie sal oraz gabinetu, zakup usług instruktorów i masażystów) mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy (w odpowiedniej proporcji do jego udziału w zysku Spółki) jako tzw. koszty pośrednie, tj. poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF. (…)”.
