Nie naliczamy składek ZUS od świadczenia dla zleceniobiorcy (w postaci grupowego ubezpieczenia na życie, opieki medycznej oraz pakietu sportowego), stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu mu skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.
Praktyczny aspekt powyższego przejawia się w tym, że zwolnieniu z ozusowania podlega wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia danego świadczenia, a ponoszoną przez zleceniobiorcę odpłatnością.
Interpretacja ZUS
Gdańsk, dnia 13 października 2016 r.
DI/100000/43/875/2016
DECYZJA NR 406
Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 584, ze zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 963), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy z siedzibą w z dnia 1 sierpnia 2016 r. doręczonym w dniu 9 sierpnia 2016 r. (uzupełnionym pismem z dnia 1 września 2016 r., doręczonym w dniu 5 września 2016 r. oraz pismem z dnia 28 września 2016 r. doręczonym w dniu 5 października 2016 r.) w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzyści materialnych polegających na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne grupowego ubezpieczenia na życie, opieki medycznej oraz pakietu sportowego przez zleceniobiorców.
UZASADNIENIE
Dnia 9 sierpnia 2016 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 1 sierpnia 2016 r. złożony przez przedsiębiorcę (…) z siedzibą w (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 września 2016 r., doręczonym w dniu 5 września 2016 r. oraz pismem z dnia 28 września 2016 r. doręczonym w dniu 5 października 2016 r.
Wnioskodawca wskazał, iż korzysta z usług zleceniobiorców, z którymi zawiera umowy cywilnoprawne. Zleceniobiorcami są osoby wykonujące czynności na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.
Jak wskazuje przedsiębiorca, od wszystkich umów zawieranych przez spółkę ze zleceniobiorcami odprowadzane są składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe zgodnie z art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz. U. z 2015 r., poz. 121, ze zm.) („Ustawa”). Zgodnie z tym przepisem podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe zleceniobiorców stanowi przychód, pod warunkiem, że w umowie agencyjnej, umowie zlecenia albo innej umowie o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, określono odpłatność za jej wykonanie: kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej, w kwotowej stawce akordowej, prowizyjnie.
Spółka oferuje wszystkim zleceniobiorcom możliwość skorzystania po cenach niższych niż detaliczne z grupowego ubezpieczenia na życie, opieki medycznej i pakietu sportowego.
Zasady przystępowania zleceniobiorców oraz ich udział w koszcie poszczególnych usług, o których mowa powyżej Spółka zamierza określić w przepisach wewnętrznych wprowadzonych uchwałą Zarządu Spółki, w dokumencie zwanym Regulaminem niektórych świadczeń dla zleceniobiorców. Regulamin ten będzie formą warunków ogólnych współpracy i rodzajem wiążących Spółkę wytycznych przy każdorazowym zawieraniu umów cywilnoprawnych, stanowiąc jednocześnie załącznik do każdej umowy cywilnoprawnej zawieranej przez Spółkę ze zleceniobiorcami.
W związku z powyższym, Spółka powzięła wątpliwości w zakresie sposobu, w jakim należałoby wprowadzić uprawnienia dla zleceniobiorców w sposób umożliwiający skorzystanie z możliwości wyłączenia z podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzyści materialnych, polegających na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych usług, które przybrały postać pytania czy wprowadzenie przez Spółkę uprawnienia, polegającego na przyznaniu zleceniobiorcom możliwości zakupu od Spółki po cenach niższych niż detaliczne niektórych usług: grupowego ubezpieczenia na życie, opieki medycznej oraz pakietu sportowego, w drodze uchwały zarządu w formie Regulaminu niektórych świadczeń dla zleceniobiorców, stanowiącego załącznik do obecnych i przyszłych umów zlecenia, spowoduje, iż uzyskane w ten sposób przez zleceniobiorców korzyści materialne nie będą zaliczały się do przychodów stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Wnioskodawca przedstawił także własne stanowisko w sprawie, wskazując, że wprowadzenie w drodze uchwały zarządu regulacji, dotyczących wynagradzania zleceniobiorców, w której to regulacji zostanie przyznana zleceniobiorcom możliwość zakupu od Spółki po cenach niższych niż detaliczne, niektórych usług, umożliwi niewliczenie w podstawę składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uzyskanych w ten sposób korzyści materialnych, pod warunkiem, że regulacje te stanowić będą integralną część obecnych i przyszłych umów zlecenia.
Uzasadniając własne stanowisko w sprawie, wnioskodawca wskazał, iż ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych w art. 6 ust. 1 pkt 4, nakłada na osoby wykonujące czynności na podstawie umów cywilnoprawnych (agencyjnej, zlecenia lub, innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia) obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, definiując przy okazji te osoby jako „zleceniobiorców”.
Zgodnie z art. 18 ust. 3 Ustawy w przypadku tak zdefiniowanych zleceniobiorców, podstawę naliczania składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi uzyskiwany przez nich przychód, pod warunkiem, że wynagrodzenie z umowy cywilnoprawnej (agencyjnej, zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia) określone zostało kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej, w kwotowej stawce akordowej, prowizyjnie.
Z tak określonymi zleceniobiorcami Spółka podpisuje umowy i dokładnie w jeden z ww. sposobów określone jest ich wynagrodzenie w umowie cywilnoprawnej.
Jak wskazuje spółka, zgodnie z wyłączeniem zawartym w §2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia, które określa szczegółowe zasady ustalania wymiaru składek oraz wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, „podstawy wymiaru składek nie stanowią (…) korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji”.
W ocenie spółki możliwe jest zastosowanie wspomnianego wyłączenia w stosunku do zleceniobiorców, z którymi spółka zawiera umowy, pod warunkiem że wspomniane korzyści materialne wynikać będą z „regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu”, ponieważ zgodnie z §5 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia, §2 — 4 (a więc i §2 pkt 26 Rozporządzenia) „stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia”.
Jak wskazuje wnioskodawca, odpowiednie stosowanie polega na tym, że poszczególne wyłączenia wskazane w §2 Rozporządzenia znajdą zastosowanie do zleceniobiorców w zależności od charakteru umów cywilnoprawnych. Analiza §2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia wskazuje, iż brak jest przestanek do zakwestionowania możliwości odpowiedniego stosowania tego przepisu w odniesieniu do zleceniobiorców.
Wobec powyższego, w ocenie spółki istnieje możliwość zastosowania powyższego zwolnienia w przypadku zleceniobiorców spółki, którym oferowana jest możliwość przystąpienia po cenach niższych niż detaliczne do grupowego ubezpieczenia na życie, opieki medycznej i pakietu sportowego, pod warunkiem jednak, iż zasady dotyczące możliwości skorzystania z powyższych świadczeń uregulowane będą przepisami wewnętrznymi spółki.
Przedsiębiorca wspomina, że powyższa argumentacja znalazła pełne potwierdzenie w interpretacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych objętej decyzją nr 140/2015 z dnia 7 kwietnia 2015 r., znak DI/100000/43/177/2015, w której wskazano wprost, iż „warunkiem zastosowania wskazanego przepisu w odniesieniu do zleceniobiorców jest jednak to, aby w spółce istniały wewnątrzzakładowe regulacje normujące kwestie uzyskania przez osoby świadczeń współfinansowanych przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne”.
Co więcej, zdaniem wnioskodawcy z decyzji tej wynika również, iż celem takiej regulacji o charakterze wewnątrzzakładowym jest także i to, żeby zapewnić równy dostęp do usług wszystkim zleceniobiorcom, na takich samych zasadach. Dlatego też zleceniodawca (w tym przypadku spółka) nie powinien wprowadzać takich rozwiązań wprost do umów cywilnoprawnych, lecz zawrzeć je w przepisach wewnętrznych, stanowiących załącznik do umów zlecenia. Ma to na celu zachowanie sensu wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne tylko tych świadczeń, do których prawo uzyskania wynika z ogólnych zasad uregulowanych w przepisach wewnętrznych spółki, podczas gdy wprowadzenie powyższych zasad bezpośrednio w umowach ze zleceniobiorcami wiązałoby jedynie danego zleceniobiorcę i Spółkę, a tym samym nie miało charakteru wewnątrzzakładowego. Przyjęcie powyższych zasad w formie aktu wewnątrzzakładowego, z którego wynikałoby, że stanowi on ogólne wytyczne co do zasad zawierania przez spółkę umów ze zleceniobiorcami, a jednocześnie stanowić będzie załącznik do każdej z umów cywilnoprawnych, umożliwi zachowanie sensu i celu, o którym mowa w §2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia.
Wnioskodawca wskazuje, że ani cytowana decyzja ZUS, ani przepisy Rozporządzenia nie zawierają wytycznych, co do sposobu wprowadzenia wewnątrzzakładowych regulacji w przypadku zleceniobiorców, ani też nie definiują „przepisów o wynagradzaniu”.
Jak wskazuje przedsiębiorca, zgodnie z zasadami wykładni prawa, w przypadku braku zdefiniowanego pojęcia, należy odwołać się do potocznego znaczenia danego terminu.
W ocenie spółki uchwała jej zarządu w formie Regulaminu, z której wynikają możliwości zasady zakupu od spółki, po cenach niższych niż detaliczne, niektórych usług, stanowić będzie jedną z regulacji, o jakich mowa w §2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia.
Wnioskodawca wskazuje, iż stanowisko powyższe znalazło pełne odzwierciedlenie w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6 maja 2010 r., sygn. akt II UK 337/09, zgodnie z którym formą prawną „przepisów o wynagradzaniu” mogą być postanowienia uchwał wspólników.
W związku z wątpliwościami co do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wezwał wnioskodawcę pismem z dnia 17 sierpnia 2016 r. do uzupełnienia braków wniosku.
W odpowiedzi na wezwanie, pismem z dnia 1 września 2016 r., wnioskodawca poinformował, iż:
- wartość przysporzenia z tytułu dopłat do pakietów ubezpieczenia na życie, opieki medycznej oraz kart sportowych, o których mowa we wniosku, będzie stanowiła dla zleceniobiorców (tj. stron umów cywilnoprawnych z tytułu działalności wykonywanych osobiście) współpracujących z Wnioskodawcą przychód w rozumieniu ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) osiągany przez te osoby,
- pakiety ubezpieczeń na życie, opieki medycznej oraz karty sportowe, o których mowa we wniosku zostały zakupione u podmiotu trzeciego z wyraźnym przeznaczeniem udostępniania ich zleceniobiorcom współpracującym z Wnioskodawcą za częściową odpłatnością,
- wnioskodawca wskazuje, iż uprawnienia zleceniobiorców współpracujących z wnioskodawcą do zakupu pakietów ubezpieczenia na życie, opieki medycznej oraz kart sportowych, o których mowa we wniosku, będą wynikać z „Regulaminu niektórych świadczeń dla zleceniobiorców”. Powołując się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 maja 2010 r., sygn. akt II UK 337/09 (który dotyczył „przepisów o wynagradzaniu” uchwalonych uchwałą wspólników) spółka stoi na stanowisku, że taki Regulamin będzie stanowić jedną z regulacji, o których mowa w §2 ust. 1 pkt. 26) Rozporządzenia (jak zdefiniowano we wniosku).
Jako, iż kwestia wskazania czy uprawnienie zleceniobiorców do zakupu pakietów medycznych oraz kart sportowych wynikać będzie z przepisów o wynagradzaniu nie została wyjaśniona jednoznacznie przez wnioskodawcę w piśmie z dnia 1 września 2016 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych pismem z dnia 19 września 2016 r. ponownie wezwał do zamieszczenia tej okoliczności w opisie zdarzenia przyszłego.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie, wnioskodawca wyjaśnił, że „Regulamin niektórych świadczeń dla zleceniobiorców”, w którym zawarte będą uprawnienia zleceniobiorców współpracujących z Wnioskodawcą do zakupu pakietów ubezpieczenia na życie, opieki medycznej oraz kart sportowych, o których mowa we wniosku, stanowić będzie przepisy o wynagradzaniu. Zarząd spółki (wnioskodawcy) podejmie uchwałę o wprowadzeniu takich wewnętrznych przepisów o wynagrodzeniu w spółce do stosowania wobec zleceniobiorców.
Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:
Stanowisko przedsiębiorcy zawarte we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego, uznać należy za prawidłowe.
W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.
Doprecyzowanie zakresu przedmiotowego spraw, w których przedsiębiorca może żądać od Zakładu wydania pisemnej interpretacji nastąpiło w art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. Zgodnie –z tym przepisem Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób wykonujących swą pracę w oparciu o umowę o świadczenie usług, do której zastosowanie znajdują przepisy kodeksu cywilnego odnośnie umowy zlecenia (w tym w oparciu o umowy o zarządzenie) stanowi przychód z tytułu tej umowy, jeżeli w umowie zlecenia określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie.
W myśl § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (t. j.: Dz. U. z 2015, poz. 2236, ze zm.) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
Przychodami na gruncie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych są zaś, zgodnie z brzmieniem art. 4 pkt 9, przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy oraz przychody z działalności wykonywanej osobiście przez osoby należące do składu rad nadzorczych, niezależnie od sposobu ich powoływania.
Z dniem 1 sierpnia 2010 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 lipca 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (Dz. U. nr 12, poz. 860). Według nowego brzmienia § 5 ust. 2 cytowanego rozporządzenia przepisy paragrafów 2 — 4 tego rozporządzenia stosuje się odpowiednio przy ustaleniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe m.in. osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.
Powyższe oznacza, iż zastosowanie wyłączeń przewidzianych w tym rozporządzeniu w odniesieniu do umów zlecenia uzależnione jest od ich charakteru oraz dopuszczalności zawarcia poszczególnych instytucji w tego typu umowach. Nie każde więc wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przewidziane dla osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę znajdzie zastosowanie do umów zlecenia.
W myśl § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej wymienionego rozporządzenia, podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.
W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu zleceniobiorcy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu mu skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.
Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu zleceniobiorcy (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Zleceniobiorca uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia zleceniobiorca zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.
Jak słusznie zauważył wnioskodawca, warunkiem zastosowania wskazanego przepisu w odniesieniu do zleceniobiorców jest również to, aby w spółce istniały wewnątrzzakładowe przepisy regulujące kwestię uzyskania przez te osoby świadczeń współfinansowanych przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne. Nie sposób uznać za taką regulację postanowień konkretnej umowy zlecenia zawartej z danym zleceniobiorcą, gdyż regulacja ta wiązałaby jedynie danego zleceniobiorcę ze zleceniodawcą. Dopuszczenie takiego rozwiązania mogłoby prowadzić do sytuacji, w której każdemu zleceniobiorcy przysługiwałoby uprawnienie do uzyskania świadczenia w innym zakresie, co prowadziłoby do wypaczenia sensu wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wartości tylko tych świadczeń, do których uzyskania prawo wynika z ogólnych zasad uregulowanych w przepisach wewnętrznych spółki.
W związku z podanymi w uzupełnieniach wniosku informacjami, iż:
- wartość przysporzenia w postaci dopłat do pakietów ubezpieczenia na życie, opieki medycznej oraz kart sportowych, o których mowa we wniosku, będzie stanowiła dla zleceniobiorców współpracujących z wnioskodawcą przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- pakiety świadczeń, o których mowa we wniosku zostały zakupione u podmiotu trzeciego z wyraźnym przeznaczeniem udostępniania ich zleceniobiorcom współpracującym z wnioskodawcą za częściową odpłatnością, a także że
- „Regulamin niektórych świadczeń dla zleceniobiorców”, w którym zawarte będą uprawnienia zleceniobiorców współpracujących z Wnioskodawcą do zakupu pakietów oraz kart, o których mowa we wniosku, stanowić będzie przepisy o wynagradzaniu,
należy uznać, iż świadczenia, o których mowa powyżej zostaną wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.
W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez zleceniobiorcę odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od wyżej wymienionej wartości.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
POUCZENIE
Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (…)
Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.
źródło: http://www.zus.pl/
