Pojawiające się w coraz większej liczbie wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych (WSA) stwierdzają, że ryczałtowy przychód przypisywany pracownikom z racji korzystania przez nich ze służbowych samochodów do celów prywatnych, obejmuje także koszty paliwa.
Przykładowo w wyroku WSA w Krakowie z 14 września 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 824/16, czytamy, że: „(…) Intencją ustawodawcy przy tak sformułowanej treści art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było bowiem niewątpliwie uproszczenie zasad ustalania wartości świadczenia, a zatem objęcie nim wszystkich jego elementów, w tym kosztów paliwa. Słusznie zatem akcentuje skarżąca, że objęcie ryczałtem samego tylko udostępnienia samochodu lub ewentualnie kosztów stałych związanych z jego eksploatacją przy konieczności odrębnego i skomplikowanego ustalania kosztów zużycia paliwa nie realizowałoby założonego celu. (…)”.
Powyższą tezę wcześniej potwierdziły następujące wyroki WSA:
- wyrok WSA we Wrocławiu z 23 listopada 2015 r. (sygn. akt I SA/Wr 1595/15),
- wyrok WSA w Warszawie z 5 maja 2016 r. (sygn. akt III SA/Wa 1925/15),
- wyrok WSA w Opolu z 6 maja 2016 r. (sygn. akt I SA/Op 68/16).
Z powyższych orzeczeń płynie jeden wniosek: zryczałtowany przychód pracownika używającego prywatnie firmowego auta obejmuje wszystkie korzyści, jakie on osiąga z tego tytułu i nie jest konieczne doliczanie osobno kosztów paliwa do przychodu pracownika.
Niestety z poglądem prezentowanym przez sądy nie zgadza się fiskus. Niezmiennie stoi on na stanowisku, że paliwo fundowane podwładnym należy dodatkowo opodatkowywać.
Taki punkt widzenia potwierdzono ostatnio w interpretacji indywidualnej:
- Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 31 sierpnia 2016 r., sygn. IBPB-2-1/4511-312/16-1/HK (pisaliśmy o tym tutaj),
- Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 października 2016 r., sygn. IBPB-2-2/4511-681/16-1/MMA, w której stwierdzono:
„(…) gdy pracodawca zdecyduje się dodatkowo pokrywać wydatki pracownika na paliwo zużyte w innych celach niż służbowych, wówczas wartość tego paliwa będzie stanowić opodatkowany przychód pracownika ze stosunku pracy, którego wysokość należy ustalać na podstawie art. 12 ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowując, w przepisach podatkowych ustawodawca zapisał, że wartość pieniężna nieodpłatnych świadczeń przysługująca pracownikom z tytułu „wykorzystywania samochodu służbowego na potrzeby prywatne” wynosi odpowiednio 250,00 zł lub 400,00 zł. Zatem mając powyższe na uwadze, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, ryczałtowo określona wartość przedmiotowego, nieodpłatnego świadczenia będzie obejmowała wyłącznie koszty Wnioskodawcy wynikające z udostępnienia pracownikowi samochodu służbowego do celów prywatnych, a w związku z tym również do których poniesienia Wnioskodawca będzie zobowiązany niezależnie od tego czy pracownik będzie wykorzystywał samochód służbowy do celów prywatnych czy też nie (koszty ubezpieczenia, koszty eksploatacyjne, koszty serwisowania i napraw).
W sytuacji, gdy Wnioskodawca zdecyduje się dodatkowo pokrywać wydatki pracownika na paliwo wykorzystywane w innych celach niż służbowych, wówczas wartość tego paliwa będzie stanowić opodatkowany przychód pracownika ze stosunku pracy. Kwota ryczałtu określona w ustawie nie obejmuje zatem kosztów paliwa, w sytuacji gdy samochód służbowy wykorzystywany jest do celów prywatnych pracownika. Nadmienić przy tym należy, że techniczne trudności w ustaleniu wartości świadczenia nie mogą stanowić podstawy do uznania, że dana osoba świadczenia nie otrzymała. (…)”.
Wygląda na to, że przyjdzie nam jeszcze poczekać na jednolitą wykładnie przepisów w poruszonej kwestii. Z pewnością wskazane byłoby, aby swoje zdanie wyraził Naczelny Sąd Administracyjny.
Fiskus jak zwykle nieugiety 😉
Trzeba walczyć o swoje