Do świadczeń pozapłacowych nie wolno stosować autorskich kosztów 50%. Nawet jeśli są one przyznawane osobom zatrudnionym na podstawie umowy o dzieło, na mocy której realizowane są czynności będące przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
A zatem przykładowo w przypadku wykonawcy dzieła otrzymującego wynagrodzenie „objęte” w całości kosztami uzyskania przychodu w wysokości 50%, który ma przyznane dodatkowo świadczenie w postaci pakietu medycznego, od wartości tego świadczenia pobierać należy zaliczkę podatkową wyliczoną z zastosowaniem kosztów na poziomie 20%. Wspomniany pakiet jest dodatkowym bonusem, nie zaś zapłatą za prace o charakterze twórczym. Potwierdził to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 29 czerwca 2017 r., sygn. 0114-KDIP3-3.4011.199.2017.2.JK2.
W interpretacji stwierdzono: „(…) O możliwości zastosowania podwyższonych 50% wysokości kosztów uzyskania przychodu decyduje wyłącznie fakt uzyskiwania przychodów jako wynagrodzenia (honorarium) za czynności będące przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zamawiającego.
Powyższe ustalenia nie dotyczą jednak pakietu medycznego. Ww. składnik wynagrodzenia nie stanowi przychodu za wykonanie utworu, bowiem nie jest on bezpośrednio związany z korzystaniem przez twórcę z praw autorskich lub rozporządzania tymi prawami. Nie istnieje zatem bezpośredni związek przyczynowo – skutkowy między pakietem medycznym, a twórczą pracą osoby zatrudnionej na podstawie umowy o dzieło. Nie można przyjąć, że powyższy składnik wynagrodzenia stanowi zapłatę za efekt pracy twórczej, skoro jego otrzymanie jest uzależnione od innych czynników, niż tylko wykonywanie czynności o charakterze twórczym.
Pakiet medyczny jest wynagrodzeniem dodatkowym, niezależnym od wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich (pracę twórczą). Zatem należy uznać, że do przyznanego pakietu medycznego, norma kosztów uzyskania przychodu, powinna być ustalona zgodnie z postanowieniami art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem normę 50% kosztów uzyskania przychodów tytułem korzystania z praw autorskich (rozporządzania nimi) należy stosować tylko w stosunku do wynagrodzenia uzyskanego za korzystanie z tych praw, natomiast z przyczyn powyżej wskazanych nie można zastosować jej w stosunku do elementów wynagrodzenia, jakim jest pakiet medyczny.
W konkluzji, stwierdzić należy, że stanowisko Spółki, że powinna stosować 50% koszty uzyskania przychodu w odniesieniu do pakietu medycznego jest nieprawidłowe. Do ww. składnika należy stosować koszty uzyskania przychodów wynikające z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy, tj. w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Pakiet medyczny nie jest bezpośrednio związany z korzystaniem przez twórcę z praw autorskich lub rozporządzania tymi prawami. Nie istnieje zatem związek przyczynowo – skutkowy między tym składnikiem wynagrodzenia, a twórczą pracą osoby zatrudnionej na na podstawie umowy o dzieło. (…)”.
