Zatrudnianie cudzoziemców - kolejne zmiany od 12 lutego 2018 r.

Dopiero co od nowego roku zaczęły obowiązywać rewolucyjne zmiany w zakresie zatrudniania obcokrajowców, a ustawodawca już od 12 lutego 2018 r. zaserwował nam kolejne modyfikacje dotyczące kwestii związanych z cudzoziemcami.

Z ww. datą weszły wszakże w życie przepisy ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 107) oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 lutego 2018 r. w sprawie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy (Dz. U. z 2018 r. poz. 333).

Zmiany ustawy o cudzoziemcach

Wymieniona powyżej ustawa z 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw, ma na celu przede wszystkim wdrożenie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady UE w sprawie warunków wjazdu oraz pobytu obywateli państw trzecich (spoza UE) w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa. Ponadto, udoskonala ona ramy prawne pozwalające zarządzać migracjami w Polsce. Jej przepisy weszły zasadniczo w życie 12 lutego 2018 r.

W celu wdrożenia dyrektywy (2014/66/UE) do ustawy o cudzoziemcach wprowadzono dwa nowe rodzaje zezwoleń na pobyt czasowy, które są wydawane przez urzędy wojewódzkie:

w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa;
w celu korzystania z mobilności długoterminowej, także w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa.

Dodano również przepisy stanowiące podstawę pobytu i wykonywania pracy w Polsce w ramach tzw. mobilności krótkoterminowej cudzoziemców posiadających dokumenty pobytowe wydane przez inne państwa członkowskie Unii Europejskiej z adnotacją „ICT”.

Celem pobytu cudzoziemca posiadającego jedno z tych zezwoleń lub korzystającego z mobilności krótkoterminowej jest wykonywanie pracy w charakterze pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż w tzw. jednostce przyjmującej posiadającej siedzibę na terytorium Polski. Będzie on do niej czasowo oddelegowany przez pracodawcę macierzystego, mającego siedzibę poza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, Europejskiego Porozumienia Wolnego Handlu (EFTA), stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej.

Jednostka przyjmująca musi pozostawać w określonych związkach kapitałowo-organizacyjnych z tym podmiotem – w szczególności być oddziałem lub przedstawicielstwem pracodawcy macierzystego lub należeć do tej samej grupy przedsiębiorstw co pracodawca macierzysty. Pojęcie „grupy przedsiębiorstw” zostało odrębnie zdefiniowane w ustawie.

Maksymalny czas przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa wynosi 3 lata (w przypadku pracowników kadry kierowniczej i specjalistów) oraz 1 roku (w przypadku stażystów). Wymagane jest wcześniejsze zatrudnienie, w ramach tego samego przedsiębiorstwa lub tej samej grupy przedsiębiorstw, przez co najmniej 12 miesięcy – w przypadku kadry kierowniczej i specjalistów oraz 6 miesięcy – w przypadku stażystów.

Jedną z cech charakterystycznych nowych rodzajów zezwoleń na pobyt czasowy jest zasada, że z wnioskiem do wojewody o ich udzielenie może wystąpić wyłącznie jednostka przyjmująca, w której cudzoziemiec ma wykonywać pracę. Również ten podmiot jest wyłączną stroną postępowań w sprawie udzielenia tych zezwoleń. Przewidziany został odrębny wzór wniosku, który jest dostosowany do specyfiki nowego rodzaju zezwoleń. W przypadku zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa cudzoziemiec musi przebywać poza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej. Po wydaniu mu zezwolenia będzie mógł uzyskać wizę w celu jego realizacji, a po przybyciu do Polski zostanie mu wydana karta pobytu z adnotacją „ICT”.

Uzyskanie w Polsce zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa będzie uprawniało cudzoziemca aby w ramach mobilności wykonywać pracę (w charakterze pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż) w innych jednostkach przyjmujących w pozostałych państwach członkowskich UE. Będzie to możliwe w okresie ważności zezwolenia.

Przewidziane są dwie formy mobilności: krótkoterminowa – do 90 dni w dowolnym okresie liczącym 180 dni, na każde państwo członkowskie UE oraz długoterminowa – przez okres przekraczający 90 dni w danym państwie członkowskim UE. Powyższe formy mobilności będą możliwe w państwach członkowskich UE stosujących dyrektywę 2014/66/UE (nie jest ona stosowana przez Wielką Brytanię, Irlandię oraz Danię). Sposób korzystania z mobilności w poszczególnych państwach członkowskich zależny będzie od rozwiązań implementujących dyrektywę przyjętych w tych państwach.

Analogicznie, w przypadku posiadania dokumentu pobytowego z adnotacją „ICT” wydanego przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej, cudzoziemiec może korzystać z mobilności na terytorium Polski w okresie nieprzekraczającym okresu ważności zezwolenia. Warunkiem korzystania z mobilności krótkoterminowej (do 90 dni w dowolnym okresie liczącym 180 dni) na terytorium Polski jest uprzednie zawiadomienie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców o zamiarze korzystania z tej formy mobilności. Informację przekazywać będzie jednostka przyjmującą z tzw. pierwszego państwa członkowskiego, które wydało dokument z adnotacją „ICT”. Urząd do Spraw Cudzoziemców pełni funkcję krajowego punktu kontaktowego do celów korzystania z mobilności. Korzystanie w Polsce z mobilności długoterminowej wymaga uzyskania nowego rodzaju zezwolenia na pobyt czasowy w celu korzystania z mobilności długoterminowej.

Nowelizacja wprowadza również szereg zmian w przepisach ustawy o cudzoziemcach, które mają spowodować usprawnienie postępowań, częściową zmianę wymogów udzielenia poszczególnych zezwoleń pobytowych bądź doprecyzowanie przepisów, których brzmienie mogło dotąd budzić wątpliwości w praktyce. Przykładowo:

zniesiony został formalny wymóg załączenia do wniosku tzw. informacji starosty o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy w oparciu o rejestry bezrobotnych i poszukujących pracy lub o negatywnym wyniku rekrutacji organizowanej dla pracodawcy. Dokument ten będzie można złożyć również w trakcie postępowania. Powyższa zmiana dotyczy wniosków o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę oraz o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji;
w celu usprawnienia procedur wprowadzono przepisy ograniczające katalog stron poszczególnych postępowań prowadzonych na podstawie przepisów ustawy o cudzoziemcach;
nowe przepisy znoszą konieczność podpisywania umowy o pracę na etapie procedury udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. Dane pracodawcy oraz warunki dotyczące zatrudnienia będą natomiast pozyskiwane przez wojewodów z załącznika wniosku o udzielenie zezwolenia;
zniesiony został wymóg posiadania źródła stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny przy ubieganiu się o zezwolenie na pobyt czasowy dla absolwenta polskiej uczelni poszukującego pracy. Wymagane jest np. posiadanie środków finansowych na utrzymanie;
do wymogów udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej dołączono obowiązek posiadania potwierdzonej znajomości języka polskiego na poziomie co najmniej B1. Wymóg nie dotyczy małoletniego, który do dnia złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE nie ukończył 16. roku życia.

Ustawa wprowadza również szereg zmian w postępowaniach w sprawach zobowiązania cudzoziemca do powrotu, mając na celu ich usprawnienie, jak również w przepisach dotyczących:

ustalania kosztów związanych z wydaniem i wykonaniem decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu,
zatrzymania, umieszczania w strzeżonych ośrodkach dla cudzoziemców i stosowania aresztu dla cudzoziemców,
pomocy socjalnej, opieki medycznej i psychologicznej dla osób zwalnianych ze strzeżonych ośrodków lub aresztów dla cudzoziemców albo nieumieszczanych w strzeżonych ośrodkach i aresztach dla cudzoziemców z przyczyn zdrowotnych.

Ponadto, ustawa nowelizująca dodaje szczególną podstawę dla udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę dla cudzoziemca, którego celem pobytu będzie wykonywanie pracy w zawodzie pożądanym dla polskiej gospodarki. Zawody te będą mogły być określone w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki. W przypadku tego zezwolenia nie będzie stosowany wymóg wykazania, że podmiot powierzający wykonywanie pracy nie ma możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych na lokalnym rynku pracy. W sposób analogiczny do zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji cudzoziemiec posiadający to szczególne zezwolenie na pobyt czasowy i pracę będzie chroniony przed jego cofnięciem w przypadku bezrobocia. Zostanie także stworzona szczególna podstawa udzielenia zezwolenia na pobyt stały dla cudzoziemców posiadających te zezwolenia, już po 4 latach nieprzerwanego pobytu na terytorium Polski. Przepisy dotyczące tego szczególnego rodzaju zezwolenia na pobyt czasowy i pracę wejdą w życie 1 stycznia 2019 r. i będą stosowane w przypadku określenia zawodów pożądanych dla polskiej gospodarki w formie rozporządzenia do ustawy.

Nowa ustawa wprowadza również podstawy prawne do fakultatywnego określenia limitów udzielanych w danym roku kalendarzowym:

zezwoleń na pobyt czasowy i pracę,
zezwoleń na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji,
zezwoleń na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa,
zezwolenie na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej dla cudzoziemca wykonującego pracę jako członek zarządu w spółce, w której posiada akcje lub udziały albo jako prokurent lub komplementariusz w spółce komandytowej lub komandytowo-akcyjnej.

Przepisy dotyczące powyższej materii:

będą komplementarne względem ich odpowiedników na gruncie zezwoleń na pracę, zezwoleń na pracę sezonową oraz oświadczeń o powierzeniu wykonywania pracy w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy;
umożliwią ewentualne określenie w rozporządzeniu jednego lub wielu limitów w sposób elastyczny, z możliwym uwzględnieniem podziału na województwa, zawody, rodzaje umów, na których podstawie będzie wykonywana praca oraz rodzaje wykonywanej działalności przez podmiot powierzający wykonywanie pracy. Pozwoli to w przyszłości na skuteczne przeciwdziałanie negatywnym zjawiskom na polskim rynku pracy;
wejdą w życie 1 stycznia 2019 r.

Pobyt czasowy – zmiany od 12 lutego 2018 r.

Przywołana wyżej ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. wprowadza istotne zmiany w procedurach legalizacji pobytu cudzoziemców, m.in.:

a) w przypadku jednolitych zezwoleń na pobyt czasowy i pracę:

doprecyzowano, że stroną postępowania jest tylko cudzoziemiec,
nie będzie obowiązku składania umowy z podmiotem powierzającym pracęw trakcie postępowania,
informacja starosty o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych na lokalnym rynku pracy nie będzie wymogiem formalnymprzy składaniu wniosku, będzie ją można uzupełnić w trakcie postępowania, jeżeli będzie wymagana.
wprowadzono dodatkowe zwolnienia z obowiązku przedstawienia informacji starostyw przypadku gdy cudzoziemiec w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę ukończył uczelnię z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo innego państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Konfederacji Szwajcarskiej albo jest uczestnikiem studiów doktoranckich odbywanych w Rzeczypospolitej Polskiej, lub przez 3 lata poprzedzające złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę przebywał legalnie i nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

b) w przypadku zezwoleń na pobyt czasowy w celu połączenia z rodziną – wprowadzono możliwość samodzielnego ubiegania się o zezwolenie na pobyt czasowy w celu połączenia z rodziną cudzoziemcom przebywającym w Polsce, pod warunkiem złożenia pisemnej zgody członka rodziny, do którego cudzoziemiec przybywa. Zgoda musi zostać dołączona do wniosku.

c) w przypadku zezwoleń na pobyt rezydenta długoterminowego UE – wprowadzono wymóg posiadania potwierdzonej znajomości języka polskiego; znajomość języka będzie można wykazać poprzez złożenie certyfikatu znajomości języka polskiego na poziomie biegłości językowej B1, wydawanego przez Państwową Komisję do Spraw Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego lub świadectwa ukończenia w Rzeczypospolitej Polskiej szkoły lub uczelni z wykładowym językiem polskim lub świadectwa ukończenia szkoły lub uczelni z wykładowym językiem polskim za granicą.

Z kolei przepisy ww. rozporządzenia z 2 lutego 2018 r. ustanawiają nowy wzór wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, w którym wprowadzono m.in. nowy główny cel pobytu, jakim jest przedłużenie pobytu ze względu na pracę sezonową oraz możliwość wpisania miejsca zamierzonego pobytu cudzoziemca w Polsce, jeżeli przebywa on za granicą, a wniosek składa członek rodziny, do którego on przybywa.

W załączniku nr 1 do wniosku modyfikacje dotyczą oświadczenia podmiotu powierzającego wykonywanie pracy w przedmiocie niekaralności za przestępstwa i wykroczenia. Będzie ono składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

Złożenie wniosku na nieaktualnym formularzu uznawane jest za brak formalny uniemożliwiający wszczęcie postępowania. Kontynuacja postępowania będzie możliwa dopiero po złożeniu wniosku wraz z załącznikami na właściwych formularzach.

Źródło: https://udsc.gov.pl

Nowe wzory wniosków są do pobrania np. ze strony: https://cudzoziemcy.gov.pl/pliki-do-pobrania/