Legalny pobyt i zatrudnianie cudzoziemców w okresie epidemii koronawirusa COVID-19

W związku z obecną sytuacją epidemiologiczną, ustawodawca wprowadził do systemu prawnego szereg zmian przewidujących szczególne rozwiązania w zakresie legalnego pobytu i zatrudniania cudzoziemców w Polsce.

Polecamy: Jak rozliczać i zatrudniać cudzoziemców w 2021

W dniu 31 marca 2020 r. weszła w życie ustawa z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568), w dniu 18 kwietnia 2020 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 kwietnia 2020 r. o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. poz. 695), zaś w dniu 16 maja 2020 r. weszła w życie ustawa z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. poz. 875). Ustawy te wprowadzają do ustawy z dnia 2 marca 2020 r. szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U., poz. 374) – dalej „ustawa antykryzysowa” – szereg szczególnych rozwiązań prawnych mających na celu rozwiązanie problemów, jakie powoduje epidemia wirusa SARS-CoV-2 dla legalności pobytu cudzoziemców w Polsce. Te rozwiązania charakteryzują się przede wszystkim tym, że większość korzystnych dla cudzoziemców skutków w obszarze ich praw pobytowych następować będzie z mocy samego prawa. Cudzoziemcy, którzy dotąd przebywali w Polsce legalnie, aby móc, w zgodzie z przepisami prawa, pozostać na jej terytorium w okresie stanu epidemii, który obecnie obowiązuje, nie będą musieli występować w tym okresie do organów administracji publicznej z żadnymi wnioskami o udzielenie lub przedłużenie zezwoleń pobytowych czy wiz albo przedłużenie okresów, w jakich powinni ostatecznie to terytorium opuścić.

Te szczególne rozwiązania prawne obejmują:

przedłużenie z mocy prawa upływających w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii okresów ważności zezwoleń na pobyt czasowy – do 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni (art. 15zd ust. 3 ustawy antykryzysowej);
przedłużenie z mocy prawa okresów pobytu i okresów ważności wiz krajowych w przypadkach, gdy ostatni dzień okresu pobytu na podstawie takich wiz wypadałby w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii – do 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni (art. 15zd ust. 1 ustawy antykryzysowej);
uznanie za legalny z mocy prawa pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w przypadkach, gdy w dniu, od którego po raz pierwszy ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, przebywali oni na tym terytorium na podstawie krótkoterminowych tytułów pobytowych, tj.:
w ramach ruchu bezwizowego,
na podstawie wiz Schengen wydanych przez organy polskie,
wiz Schengen lub wiz długoterminowych wydanych przez inne państwa obszaru Schengen,
dokumentów pobytowych wydanych przez inne państwa obszaru Schengen,
wiz długoterminowych lub dokumentów pobytowych wydanych przez państwa członkowskie Unii Europejskiej, które nie są państwami obszaru Schengen (gdy zgodnie z prawem Unii Europejskiej takie wizy lub dokumenty uprawniają do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

– od dnia następującego po ostatnim dniu legalnego pobytu wynikającego z tych tytułów do upływu 30. dnia następującego po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, w zależności od tego, który obowiązywał jako ostatni (art. 15z¹ust. 1 ustawy antykryzysowej);

przedłużenie z mocy prawa okresów ważności zezwoleń na pracę i zezwoleń na pracę sezonową oraz okresów dopuszczalnej pracy na podstawie oświadczeń o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi, wpisanych do ewidencji oświadczeń – do 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni (art. 15zzq ustawy antykryzysowej);
umożliwienie zmiany warunków wykonywania przez cudzoziemców pracy określonych w zezwoleniach na pracę, zezwoleniach na pracę sezonową, oświadczeniach o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi, wpisanych do ewidencji oświadczeń, zezwoleniach na pobyt czasowy i pracę, zezwoleniach na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, zezwoleniach na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa lub zezwoleniach na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, jak również w dokumentach załączonych do zawiadomienia o zamiarze korzystania z mobilności krótkoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa – jeżeli ta zmiana stanowi wynik skorzystania przez podmiot powierzający wykonywanie pracy (względnie przez jednostkę przyjmującą mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) z poszczególnych uprawnień mających na celu ochronę miejsc pracy w warunkach kryzysowych oraz przeciwdziałanie rozprzestrzeniania się wirusa SARS-CoV-2, uregulowanych w art. 3, art. 15g ust. 8, art. 15x ust. 1 oraz art. 15zf ust. 1 ustawy antykryzysowej (art. 15z⁵ ustawy antykryzysowej);
umożliwienie dostępu do pracy sezonowej w rozumieniu art. 88 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1482 z późn. zm.) dla cudzoziemców, którzy w okresie następującym po dniu 13 marca 2020 r. posiadali dostęp do polskiego rynku pracy na podstawie zezwolenia na pracę, zezwolenia na pracę sezonową, przedłużenia zezwolenia na pracę, przedłużenia zezwolenia na pracę sezonową lub oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi, wpisanego do ewidencji oświadczeń – w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii oraz w okresie / w ciągu 30 dni następujących bezpośrednio po odwołaniu ostatniego ze stanów;
przedłużenie z mocy prawa wypadających w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii okresów ważności kart pobytu – do 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni (art. 15z² 1 ustawy antykryzysowej);
przedłużenie z mocy prawa wypadających w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii okresów ważności polskich dokumentów tożsamości cudzoziemca oraz dokumentów potwierdzających posiadanie zgody na pobyt tolerowany o nazwie „zgoda na pobyt tolerowany” – do 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni (art. 15z⁶ 3 i 5 ustawy antykryzysowej);
przedłużenie z mocy prawa wypadających w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii okresów ważności dokumentów wydawanych na czas określony obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej, państw Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz członkom ich rodzin, którzy z nimi przebywają lub do nich dołączają, tj. dokumentów potwierdzających prawo stałego pobytu, kart pobytu członka rodziny obywatela UE oraz kart stałego pobytu członka rodziny obywatela UE – do 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni (art. 15z⁶ 1 ustawy antykryzysowej);
przedłużenie z mocy prawa wypadających w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii terminów na złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, o przedłużenie wizy lub o przedłużenie pobytu w ramach ruchu bezwizowego – do 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni (art. 15z ustawy antykryzysowej);
przedłużenie z mocy prawa wypadających w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii terminów opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wynikających z art. 299 ust. 6 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2020 r., poz. 35) – do 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni (art. 15zzza ustawy antykryzysowej);
przedłużenie z mocy prawa wypadających w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii terminów dobrowolnego powrotu określonych w decyzjach o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu – do dnia 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni (art. 15zzzb ustawy antykryzysowej);
przedłużenie z mocy prawa wypadających w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii okresów ważności tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca (TZTC) – do 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni (art. 15z³ 1 ustawy antykryzysowej).

Przepisy ustawy antykryzysowej, które ustanawiają te szczególne rozwiązania prawne odwołują się do okresów stanu zagrożenia epidemicznego oraz stanu epidemii, ogłoszonych w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2. W związku z tym należy wyjaśnić, że stan zagrożenia epidemicznego został ogłoszony od dnia 14 marca 2020 r. na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego (Dz. U. poz. 433). Stan ten został odwołany z dniem 20 marca 2020 r. (rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego /Dz. U. poz. 490/). Z tym samym dniem został zaś ogłoszony stan epidemii – na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz. U. poz. 491). Stan ten obowiązuje w chwili obecnej. Należy zatem zauważyć, że jeżeli w przepisach ustanawiających szczególne rozwiązania prawne dla cudzoziemców mowa jest o okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonych w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, należy przez to rozumieć okres, który rozpoczął się z dniem 14 marca 2020 r.

Obowiązujące obecnie przepisy umożliwiają legalne pozostanie w kraju osobom, które chcą realizować dotychczasowy cel pobytu lub nie mogą opuścić Polski w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2.

Do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni (stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii) przedłużeniu ulegają:

legalny pobyt cudzoziemców, który skończyłby się w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii,
okresy ważności kart pobytu, tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca, polskich dokumentów tożsamości cudzoziemca, dokumentów „zgoda na pobyt tolerowany” oraz dokumentów wydawanych na czas określony obywatelom państw członkowskich UE, Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), Konfederacji Szwajcarskiej i przebywających z nimi członków rodzin,
terminy na składanie wniosków o legalizację pobytu,
ważność już wydanych zezwoleń na pracę, zezwoleń na pracę sezonową oraz oświadczeń o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi.

Ponadto przesunięte zostają terminy:

na opuszczenie przez cudzoziemców terytorium Polski,
dobrowolnego powrotu określone w decyzjach o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu.

Wprowadzona została także możliwość zmiany warunków wykonywania pracy przez cudzoziemców w przypadku skorzystania przez pracodawców z rozwiązań ustawy antykryzysowej.

Przedłużenie legalnego pobytu obywateli państw trzecich

Przedłużenie legalnego pobytu cudzoziemca przebywającego w Polsce na podstawie:

– zezwolenia na pobyt czasowy

– wizy krajowej

– wiz Schengen, ruchu bezwizowego i innych krótkoterminowych tytułów pobytowych

dotyczy sytuacji, w których ostatni dzień legalnego pobytu przypadnie na czas obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Jest to zatem okres od 14 marca 2020 r., kiedy ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego. Wówczas okres legalnego pobytu w Polsce będzie ulegał przedłużeniu z mocy prawa do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania tego stanu, który obowiązywał jako ostatni.

W przypadku cudzoziemców przebywających w Polsce na podstawie krótkoterminowych tytułów pobytowych (m.in. wiz Schengen i ruchu bezwizowego), uznanie pobytu za legalny będzie dotyczyło tylko osób, które 14 marca 2020 r. były w kraju na podstawie takich tytułów. Nie dotyczy natomiast osób, które wjechały do Polski później – w takiej sytuacji cudzoziemiec może skorzystać z warunkowego legalnego pobytu i złożenia wniosku o zezwolenie na pobyt w przedłużonym terminie.

Cudzoziemiec będzie miał możliwość realizowania dotychczasowego celu pobytu w Polsce np. wykonywania pracy. Przedłużone zostały bowiem zezwolenia na pracę i na pracę sezonową oraz dozwolony okres pracy na podstawie oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi. Będzie mógł również opuścić Polskę bez ryzyka wejścia w nielegalny pobyt.

Zmiana warunków wykonywania pracy przez cudzoziemców

Przepisy umożliwiają wykonywanie przez cudzoziemców pracy na warunkach innych niż określone w:

zezwoleniach na pobyt czasowy i pracę
zezwoleniach na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji
zezwoleniach na pracę
zezwoleniach na pracę sezonową
oświadczeniach o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi wpisanych do ewidencji oświadczeń
zezwoleniach na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa (ICT)
zezwoleniach na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa (mobile-ICT)
dokumentach dołączonych do zawiadomień o zamiarze korzystania przez cudzoziemców z mobilności krótkoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa

bez konieczności uzyskania nowych zezwoleń, ich zmiany czy wpisywania nowych oświadczeń do ewidencji.

Wprowadzenie takich zmian będzie możliwe w wyniku skorzystania przez podmioty powierzające wykonywanie pracy cudzoziemcom z rozwiązań ustawy antykryzysowej pozwalających na modyfikację warunków pracy, w szczególności poprzez zmniejszenie wymiaru czasu pracy oraz obniżenie wynagrodzeń (art. 15g, art. 15x oraz art. 15zf) lub skierowania do pracy zdalnej (art. 3). Dzięki temu rozwiązaniu pracodawcy będą mogli skorzystać w pełni z tych instrumentów ochrony miejsc pracy także w przypadku zatrudniania cudzoziemców. Nie będzie konieczne inicjowanie jakichkolwiek postępowań administracyjnych.

Umożliwiono także dostęp do pracy sezonowej cudzoziemcom, którzy w okresie po 13 marca 2020 r. posiadali dostęp do polskiego rynku pracy (na podstawie zezwolenia na pracę, zezwolenia na pracę sezonową, przedłużenia zezwolenia na pracę, przedłużenia zezwolenia na pracę sezonową lub oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi).

Cudzoziemcy w rolnictwie – nowe zasady

W dniu 22 maja 2020 r. minister rolnictwa poinformował, że:

cudzoziemcy, którzy przyjadą do Polski pracować w rolnictwie, będą mogli wykonywać pracę od pierwszego dnia pobytu w gospodarstwie;
za niezbędne testy, wykonywane pracownikom sezonowym przyjeżdżającym z zagranicy, zapłaci budżet państwa.

Możliwość pobytu i pracy cudzoziemców po zakończeniu się ważności dokumentu pobytowego oraz zezwolenia na pracę sezonową w czasie trwania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii

Jeżeli ostatni dzień okresu pobytu cudzoziemca na podstawie wizy krajowej lub zezwolenia na pobyt czasowy, przypada w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, okres pobytu na podstawie tej wizy lub zezwolenia na pobyt czasowy oraz okres ważności tej wizy lub zezwolenia na pobyt czasowy ulega przedłużeniu z mocy prawa do upływu 30 dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

Przedłużenie legalności pobytu nie będzie wiązało się z umieszczeniem w dokumencie podróży cudzoziemca nowej naklejki wizowej, wydaniem nowej karty pobytu czy innych dokumentów. Nie będzie także konieczne składanie żadnych wniosków.
W przypadku cudzoziemców przebywających w Polsce na podstawie krótkoterminowych tytułów pobytowych (w tym w ramach ruchu bezwizowego, wizy Schengen), uznanie pobytu za legalny na powyższych zasadach, będzie dotyczyło tylko osób, które 14 marca 2020 r. były w Polsce na podstawie takich tytułów. Nie dotyczy natomiast osób, które wjechały do Polski później – w takiej sytuacji cudzoziemiec może skorzystać z warunkowego legalnego pobytu i złożenia wniosku o zezwolenie na pobyt w przedłużonym terminie.

Jeżeli ostatni dzień ważności zezwolenia na pracę sezonową, przypada w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, okres ważności tego zezwolenia ulega przedłużeniu z mocy prawa do upływu 30 dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

Przedłużenie z mocy prawa okresów ważności kart pobytu, tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca, polskich dokumentów tożsamości cudzoziemca oraz dokumentów „zgoda na pobyt tolerowany”

Nowe przepisy przewidują przedłużenie z mocy prawa okresów ważności:

kart pobytu
tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca (TZTC – dokumenty wydawane cudzoziemcom ubiegającym się o udzielenie ochrony międzynarodowej)
polskich dokumentów tożsamości cudzoziemca
dokumentów „zgoda na pobyt tolerowany”

jeżeli ich koniec wypadałby w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Okres ważności tych dokumentów ulegnie przedłużeniu do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

Rozwiązanie to jest istotne z uwagi na czasowe zawieszenie bezpośredniej obsługi klientów przez urzędy wojewódzkie i Urząd do Spraw Cudzoziemców z powodu epidemii koronawirusa. Umożliwi cudzoziemcom posługiwanie się tymi dokumentami do czasu, gdy stanie się możliwe wydanie nowych.

Przedłużenie terminów na składanie wniosków

Ustawa wprowadza wydłużenie terminów składania wniosków o udzielenie zezwoleń pobytowych, przedłużenie wiz oraz przedłużenie pobytu w ramach ruchu bezwizowego, jeżeli termin ten wypadłby w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Jak dotychczas, wnioski te będzie można złożyć w urzędach wojewódzkich do 30-go dnia następującego po dniu odwołania stanu, który obowiązywać będzie jako ostatni.

Powyższe rozwiązanie dotyczy cudzoziemców, którzy chcieliby się ubiegać o:

udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, stały lub rezydenta długoterminowego UE,
przedłużenie wizy krajowej (symbol D) lub wizy Schengen (symbol C),
w przypadku obywateli Brazylii, Argentyny, Chile, Hondurasu, Kostaryki, Nikaragui, Singapuru i Urugwaju – przedłużenie okresu pobytu w ramach ruchu bezwizowego (umowy o zniesieniu obowiązku wizowego tylko z tymi krajami przewidują taką możliwość).

Przedłużenie terminów opuszczenia terytorium Polski

Ustawa przedłuża z mocy prawa terminy opuszczenia terytorium Polski wynikające z art. 299 ust. 6 ustawy o cudzoziemcach (np. w związku z doręczeniem ostatecznej decyzji o odmowie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy), jeżeli wypadałyby one w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Ich przedłużenie nastąpi do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

Przedłużenie terminów dobrowolnego powrotu określonych w decyzjach o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu

Przyjęte zostało przedłużenie z mocy prawa terminu dobrowolnego powrotu określonego w decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu, którego koniec wypadałby w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Jak w przypadku pozostałych rozwiązań zawartych w ustawie, przedłużenie terminu nastąpi do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

Przywrócenie biegu terminom w postępowaniach związanych z legalizacją pobytu i pracy cudzoziemców

Od 23 maja 2020 r. rozpoczęły swój bieg lub – w przypadku terminów, które uległy zawieszeniu – zaczęły biec dalej dalej terminy w postępowaniach administracyjnych. Oznacza to, że terminy m.in. na uzupełnienie braków formalnych we wniosku lub złożenie odwołania, od 23 maja obowiązują na zasadach funkcjonujących przed epidemią.

Przykłady:

odebrałem negatywną decyzję w trakcie trwania stanu epidemii lub stanu epidemiologicznego (tj. po 14 marca) mam czas na złożenie odwołania do 14 –tego dnia liczonego od 23 maja br., tj. do 6 czerwca.
odebrałem negatywną decyzję 9 marca, (tj. przed ogłoszeniem stanu epidemiologicznego) oznacza to, że z 14 dni przysługujących na odwołanie zostało mi 10 (4 dni już upłynęły między 9 marca, a 13 marca). Oznacza to, że w tym przypadku od 23 maja liczę 10 dni – na złożenie odwołania mam czas do 2 czerwca.

Ważne! Powyższe regulacje nie mają wpływu na bieg terminów:

na złożenie wniosków o udzielenie zezwoleń pobytowych,
przedłużenie wiz lub
okresu pobytu w ramach ruchu bezwizowego,
terminów opuszczenia przez cudzoziemca terytorium Polski oraz
terminów dobrowolnego powrotu określonych w decyzjach o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu.

Źródło: udsc.gov.pl

Zwolnienie z obowiązku kwarantanny (zmiany od 16 maja 2020 r.)

Od 16 maja 2020 r. na mocy § 3 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 maja 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz.U. 2020, poz. 878), 14-dniowej kwarantanny nie stosuje się m.in. w przypadku przekraczania granicy państwowej:

w ramach wykonywania czynności zawodowych, służbowych lub zarobkowych w Rzeczypospolitej Polskiej lub w państwie Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) przez osoby wykonujące te czynności w tych państwach;
przez uczniów i studentów pobierających naukę w Rzeczypospolitej Polskiej lub w państwie sąsiadującym i ich opiekunów, którzy przekraczają granicę wraz z uczniami i studentami w celu umożliwienia tej nauki;
przez dzieci objęte wychowaniem przedszkolnym w Rzeczypospolitej Polskiej lub w państwie sąsiadującym i ich opiekunów, którzy przekraczają granicę wraz z dziećmi w celu ich objęcia tym wychowaniem;
w celu odbycia tranzytu do innego państwa, trwającego nie dłużej niż 12 godzin liczonych od momentu przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej, rozpoczynającego się nie wcześniej niż o godzinie 19:00 i kończącego się nie później niż o godzinie 07:00.

Osoby, o których mowa powyżej (lub opiekunowie ww. uczniów i dzieci) są obowiązani udokumentować funkcjonariuszowi Straży Granicznej wykonywanie czynności zawodowych, służbowych lub zarobkowych w państwie Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) albo pobieranie nauki lub objęcie wychowaniem przedszkolnym w Rzeczypospolitej Polskiej lub w państwie sąsiadującym.

Od 16 maja br. kwarantanny nie muszą już przechodzić osoby wracające do Polski, a wykonujące zawód medyczny lub wykonujące czynności zawodowe / zarobkowe w ramach szeroko pojętej pomocy społecznej.

Pytania i odpowiedzi dotyczące zmian w obowiązku odbywania kwarantanny

Czy osobę pracującą czasowo/na kontrakcie w innych państwach Unii Europejskiej, Islandii, Liechtensteinie, Norwegii, Szwajcarii lub Wielkiej Brytanii, obowiązuje kwarantanna po przybyciu do Polski?
Z kwarantanny zwolnione są osoby przekraczające granicę RP, stanowiącą granicę z państwami UE, w celach zawodowych, służbowych lub zarobkowych wykonywanych w Polsce lub w innym państwie UE, Islandii, Liechtensteinie, Norwegii, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, na przykład osoby pracujące na kontrakcie w wymienionych państwach, ale są zameldowane w Polsce i zjeżdżają do rodziny. Przyjazd z zagranicy należy traktować jak powrót z pracy do domu. Na granicy należy przedstawić dokumenty potwierdzające zatrudnienie w wymienionych państwach i meldunek w Polsce – na ich podstawie ostateczną decyzję podejmuje Straż Graniczna.

Więcej informacji na temat zwolnienia z kwarantanny po przekroczeniu granicy dostępne jest na stronie Straży Granicznej.

Czy brak obowiązku kwarantanny dotyczy także np. obywateli Ukrainy, którzy są pracownikami polskiej firmy, przejeżdżających tranzytowo przez Polskę bezpośrednio do Niemiec, gdzie pracują?
Obywatele Ukrainy są zwolnieni z kwarantanny, jeśli pracują w polskiej firmie i jadą do Niemiec. Pozostałe osoby podróżujące na trasie Ukraina – Polska – Niemcy mają obowiązek poddania się kwarantannie.

Czy zwolnienie z kwarantanny oznacza, że pracujący za granicą mogą odwiedzić rodzinę i wrócić z powrotem do miejsca pracy?
Tak, o ile nie mieszkają na stałe za granicą.

Czy przejazd z Austrii do Polski może odbyć się jedynie przez Niemcy biorąc pod uwagę, że Czechy i Słowacja nie zniosły zakazu tranzytu przez ich kraje?
Niestety przejazd przez Czechy i Słowację jest nadal niemożliwy. Przepisy tych krajów dotyczące tranzytu mogą ulec zmianie – prosimy śledzić komunikaty na stronie: www.gov.pl/czechy i www.gov.pl/slowacja.

Czy osoby mieszkające i pracujące na stałe w innych państwach Unii Europejskiej, Islandii, Liechtensteinie, Norwegii, Szwajcarii lub Wielkiej Brytanii są także zwolnione z kwarantanny przybywając do Polski w celach osobistych?
Niestety, osoby mieszkające i pracujące na stałe w innych państwach Unii Europejskiej, Islandii, Liechtensteinie, Norwegii, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii nie będą mogły być obecnie zwolnione z kwarantanny. Z kwarantanny zwolnione są tylko osoby przekraczające granicę RP z państwami UE, w celach zawodowych, służbowych lub zarobkowych wykonywanych w Polsce lub w innym państwie UE, Islandii, Liechtensteinie, Norwegii, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii.