Pierwsza część przeglądu interpretacji ZUS z czerwca 2018 r. zgłębia m.in. następujące zagadnienia:
- czy można zwolnić z oskładkowania finansowane w ramach umowy zlecenia szkolenia oraz studia podyplomowe?
- co z ozusowaniem wartości podnajmowanego dla pracowników lokalu mieszkalnego?
- czy zleceniobiorca – student zagranicznej uczelni lub uczeń zagranicznej szkoły podlega oskładkowaniu?
- czy istnieje obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym przez uczniów techników, którym wypłacane są stypendia za udział w stażu?
- czy naliczać składki ZUS od różnicy pomiędzy wartością samochodu, za którą pracownik zakupi samochód od pracodawcy, a ceną rynkową tego auta?
Zestawienie interpretacji (aby przejść do konkretnego zagadnienia wystarczy kliknąć w jeden z poniższych odnośników):
Co z ozusowaniem wartości podnajmowanego dla pracowników lokalu mieszkalnego?
Czy firma musi opłacać składki na ZUS od stypendiów wypłacanych z własnych środków kursantom?
Czy można zwolnić z oskładkowania finansowane w ramach umowy zlecenia szkolenia oraz studia podyplomowe, które mają związek z wykonywaną pracą?
Data wydania interpretacji: 22-06-2018
Sygnatura: DI/100000/43/260/2018
Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Gdańsku
„(…) Z dniem 1 sierpnia 2010 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 lipca 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (…). Według nowego brzmienia § 5 ust. 2 cytowanego rozporządzenia przepisy paragrafów 2-4 tego rozporządzenia stosuje się odpowiednio przy ustaleniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe m.in. osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.
Powyższe oznacza, iż zastosowanie wyłączeń przewidzianych w tym rozporządzeniu w odniesieniu do umów zlecenia lub umów o świadczenie usług uzależnione jest od ich charakteru oraz dopuszczalności zawarcia poszczególnych instytucji w tego typu umowach. Nie każde więc wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne przewidziane dla osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę znajdzie zastosowanie do umów zlecenia/umów o świadczenie usług.
Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią wartości świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyłączeniem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.
Z powyższego przepisu wynika, iż z wyłączenia w nim przewidzianego korzystają jedynie te świadczenia przeznaczone na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracownika, które wynikają z odrębnych przepisów prawa. W związku z tym, iż w aktualnym stanie prawnym nie obowiązują jakiekolwiek przepisy odrębnie regulujące kwestię przyznawania świadczeń na podnoszenie kwalifikacji osobom, z którymi zawarta jest umowa zlecenia/umowa o świadczenie usług zarządzania, wyłączenie przewidziane przywołanym powyżej przepisem nie ma zastosowania w odniesieniu do tych osób.
W sytuacji więc, gdy wnioskodawca pokrywa zarządzającemu koszty szkolenia oraz koszty studiów podyplomowych, konieczne jest uwzględnienie wartości tego świadczenia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. (…)”.
Czy zleceniobiorca będący studentem zagranicznej uczelni lub uczniem zagranicznej szkoły podlega oskładkowaniu?
Data wydania interpretacji: 06-06-2018
Sygnatura: WPI/200000/43/655/2018
Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Lublinie
„(…) Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym reguluje ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (…). Ubezpieczeniom społecznym podlega obowiązkowo osoba, która posiada określony tytuł do ubezpieczeń wskazany przez ustawodawcę. W art. 6 ust. 1 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zostały wymienione wszystkie podmioty objęte obowiązkiem ubezpieczenia emerytalnego i ubezpieczeń rentowych. Powyższy katalog jest wyczerpujący i ma charakter zamknięty co oznacza, że do rozstrzygnięcia obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym konieczne jest ustalenie czy dana osoba posiada jeden z tytułów ubezpieczenia określonym tym przepisem.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 oraz art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz osoby z nimi współpracujące podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz ubezpieczeniu wypadkowemu. W myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy osoby te mogą podlegać dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu na swój wniosek. Natomiast art. 13 pkt 2 tejże ustawy stanowi, że zleceniobiorcy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od dnia oznaczenia w umowie jako dzień rozpoczęcia wykonywania pracy do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy.
Z powyższego wynika, że przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym nie uzależniają objęcia wskazanymi w niej ubezpieczeniami od posiadanego obywatelstwa czy np. miejsca zamieszkania lub pobytu. Natomiast istotnym dla objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych jest fakt zawarcia z polskim podmiotem umowy zlecenia, jak w przypadku przedstawionym we wniosku, rodzącej zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązek ubezpieczeń społecznych oraz wykonywania pracy w ramach takiej umowy na obszarze Polski.
Powyższy przepis został ograniczony art. 6 ust. 4 ww. ustawy, z którego bowiem wynika, że ubezpieczeniom społecznym nie podlegają obowiązkowo zleceniobiorcy, którzy są uczniami gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, szkół ponadpodstawowych lub studentami, do ukończenia 26 lat.
Osoby te do ukończenia 26 roku życia nie są obejmowane ubezpieczeniami z tytułu umowy zlecenia ani obowiązkowo, arii dobrowolnie.
Należy podkreślić, że przy ustalaniu obowiązku ubezpieczeń społecznych ucznia zagranicznej szkoły ponadpodstawowej lub studenta zagranicznej uczelni np. na Ukrainie, Białorusi, Rosji, Gruzji ale również Niemiec, Francji czy Wielkiej Brytanii na podstawie umowy zlecenia nie ma znaczenia jego obywatelstwo ani kraj odbywania przez niego studiów.
Zatem, jeśli polski zleceniodawca, posiadający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej swą siedzibę zawiera umowę zlecenia z cudzoziemcem będącym uczniem zagranicznej szkoły ponadpodstawowej lub studentem zagranicznej uczelni do ukończenia 26 lat, to na zleceniodawcy nie będzie ciążył obowiązek odprowadzania za tą osobę składek na ubezpieczenie społeczne. (…)”.
Czy wolna od składek ZUS jest wartość posiłków udostępnianych pracownikom poprzez przekazanie im elektronicznych kart?
Data wydania interpretacji: 05-06-2018
Sygnatura: DI/100000/43/351/2018
Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Gdańsku
„(…) W myśl (…) § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączona jest wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190,00 zł.
Warto zwrócić uwagę, iż w § 2 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia mowa jest jedynie o posiłkach. Tym samym wartość bonów żywieniowych lub kart może korzystać z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne jedynie wtedy, gdy są one realizowane co do zasady w placówkach gastronomiczno-restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych, stołówkach. Nie podlegają natomiast wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne bony żywieniowe lub karty realizowane w sieciach/punktach handlowych, uprawniające do zakupu produktów spożywczych w ogólności, z uwagi na fakt, iż zgodnie z ww. rozporządzeniem posiłki mają być gotowe do spożycia. W związku z dokonanym przez normodawcę, w ramach tego samego aktu prawnego, rozróżnieniem tych pojęć (w § 2 ust. 1 pkt. 6 rozporządzenia) brak jest podstaw do przyjęcia, iż z wyłączenia przewidzianego § 2 ust. 1 pkt. 11 korzystać miałyby oprócz posiłków, także artykuły spożywcze, w tym wprawdzie gotowe do spożycia lecz nie zestawione w gotowe dania.
Konkludując stwierdzić należy, iż korzystać z wyłączenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe mogą te bony żywieniowe lub karty, które są przeznaczane tylko na zakup gotowych posiłków w przeznaczonych do tego punktach gastronomicznych. Maksymalną miesięczność wartość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi kwota 190 zł.
W przypadku więc, gdy wartość gotowych posiłków udostępnianych przez pracodawcę swoim pracownikom poprzez przekazanie im kart Lunch Card zasilanych do kwoty nie przekraczającej 190 zł miesięcznie (bez prawa do ekwiwalentu) stanowi przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy zaś możliwość realizacji zakupu tego posiłku zostanie ograniczona do sieci punktów gastronomicznych, to wówczas kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.
Powyższe ma zastosowanie również w odniesieniu do składek na ubezpieczenie zdrowotne i do składek na Fundusz Pracy oraz składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. (…)”.
Czy istnieje obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym przez uczniów techników, którym wypłacane są stypendia za udział w stażu?
Data wydania interpretacji: 06-06-2018
Sygnatura: DI/100000/43/365/2018
Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Gdańsku
„(…) obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne spoczywa na płatniku składek i dotyczy osób, które podlegają tym ubezpieczeniom z uwagi na posiadanie odpowiedniego tytułu do tych ubezpieczeń.
Katalog takich osób określa art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Z przepisu tego wynika m.in., iż obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne pobierające stypendium w okresie odbywania szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego dorosłych, na które zostały skierowane przez inne niż powiatowy urząd pracy podmioty kierujące, obowiązkowo podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu, od dnia nabycia prawa do stypendium do dnia utraty prawa do niego (art. 6 ust. 1 pkt 9a tej ustawy). Osoby te podlegają także obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu (art. 12 ustawy). Nie podlegają natomiast ubezpieczeniu chorobowemu (art. 11 ustawy) ani obowiązkowo ani na zasadzie dobrowolności.
Należy przy tym mieć na uwadze, iż opisany wyżej schemat podlegania ubezpieczeniom społecznym znajduje zastosowanie w przypadku, gdy osoby pobierające stypendium w okresie odbywania szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego dorosłych, na które zostały skierowane przez inne niż powiatowy urząd pracy podmioty kierujące, nie posiadają innych tytułów obowiązkowego podlegania ubezpieczeniom społecznym (art. 6 ust. 1 pkt 9a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).
Podkreślenia wymaga, iż przepis art. 6 ust. 1 pkt 9a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych został dodany ustawą o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w celu zrównania sytuacji prawnej osób uczestniczących w szkoleniach finansowanych z Funduszu Pracy i ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, kierowanych na szkolenia, staże i przygotowanie zawodowe dorosłych finansowane przez inny podmiot niż powiatowy urząd pracy i winien być odczytywany w zestawieniu z normą art.6 ust. 1 pkt 9 przewidującą podleganie ubezpieczeniom emerytalno-rentowym przez osobę bezrobotną pobierającą zasiłek.
Zgodnie natomiast z ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy bezrobotnym jest osoba pełnoletnia, niezatrudniona i niewykonująca innej pracy zarobkowej, zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy, obowiązującym w danym zawodzie i nieucząca się w szkole.
Z przywołanych wyżej regulacji wynika, iż obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym (emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu) podlegają osoby fizyczne pobierające stypendium w okresie odbywania szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego dorosłych, na które zostały skierowane przez inne niż powiatowy urząd pracy podmioty kierujące, które są osobami pełnoletnimi.
Wobec powyższego brak jest przesłanek do objęcia ubezpieczeniami społecznymi uczniów szkół i placówek zawodowych (z wyłączeniem szkół dla dorosłych i szkół policealnych) będących uczestnikami staży pobierającymi z tego tytułu stypendium.
Wobec powyższych stanowisko przedsiębiorcy, iż z tytułu wypłaconych stypendiów stażowych uczniowie techników nie podlegają ubezpieczeniom społecznym uznać należy za prawidłowe. (…)”.
Co z ozusowaniem wartości podnajmowanego dla pracowników lokalu mieszkalnego?
Data wydania interpretacji: 11-06-2018
Sygnatura: DI/100000/43/588/2018
Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Gdańsku
„(…) Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób będących m.in. pracownikami (art. 6 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (…) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:
- przychodów wymienionych w §2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (…),
- wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.
Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Dla rozstrzygnięcia, czy dana korzyść stanowi/będzie stanowić podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a w konsekwencji czy powstaje obowiązek opłacania składek m.in. na te ubezpieczenia, decydujące znaczenie ma, czy dla celów podatkowych zostanie ona zakwalifikowana jako przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wskazał, iż wartość wynajmu miejsc noclegowych nie stanowi przychodu z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, ponieważ pracownicy sami ponoszą koszty noclegu.
W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe, nie jest bowiem prawnie możliwe uwzględnienie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należności, które nie stały się przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. (…)”.
Czy naliczać składki ZUS od różnicy pomiędzy wartością samochodu, za którą pracownik zakupi samochód od pracodawcy, a ceną rynkową tego auta?
Data wydania interpretacji: 20-06-2018
Sygnatura: DI/100000/43/593/2018
Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Gdańsku
„(…) Jeżeli (…) racjonalny ustawodawca określił szczegółowo katalog zróżnicowanych świadczeń, które podlegają wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, to dlatego, że świadczenia te mają odmienny od siebie charakter i przyznawane są w odmiennych okolicznościach. O wyłączeniu określonego świadczenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie stosownego przepisu ww. rozporządzenia decyduję więc charakter tego świadczenia.
W przeciwnym wypadku dochodziłoby do sytuacji, gdzie dowolne świadczenie podlegałoby wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na podstawie dowolnego przepisu.
Przepis § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia [składkowego – przypis redakcji] znajduje zastosowanie w przypadku odpraw, odszkodowań, rekompensat wypłacanych z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy. Przepis ten ma więc zastosowanie do tych świadczeń, których cechą jest to, że przyznawane są wyłącznie w związku z rozwiązaniem stosunku pracy tj. mają bezpośredni związek z ustaniem stosunku pracy.
Zakres przedmiotowy wniosku dotyczy świadczenia w postaci różnicy pomiędzy wartością samochodu, za którą pracownik zakupi samochód od pracodawcy, a ceną rynkową tego samochodu.
W istocie rzeczy zakres przedmiotowy wniosku dotyczy zgoła odmiennego świadczenia, niż świadczenia określonego w § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia [składkowego – przypis redakcji].
Przepisy Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie wymieniają świadczenia, o którym stanowi wniosek jako świadczenie podlegającego wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.
Rzeczony przychód w odniesieniu do różnicy pomiędzy wartością samochodu, za którą pracownik zakupi samochód od pracodawcy, a ceną rynkową tego samochodu został przez Wnioskodawcę zakwalifikowany jako przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
Znajduje w tym przypadku zastosowanie ogólna zasada wynikająca z art. 18 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, zgodnie z którą jeśli określone świadczenie stanowi przychód ze stosunku pracy to jest to równoznaczne z tym, iż stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.
Wobec oświadczenia wnioskodawcy, iż różnica pomiędzy wartością samochodu, za którą pracownik zakupi samochód od pracodawcy, a ceną rynkową tego samochodu będzie stanowiło przychód pracownika ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (…) stanowisko wnioskodawcy, iż świadczenie to należy uwzględnić w postawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, z uwagi na fakt, iż świadczenie takie nie zostało wymienione w dyspozycji § 2 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia uznać należy za prawidłowe.
Jednocześnie z art.81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (…) wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Tym samym powyższe znajdzie zastosowanie również w odniesieniu do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.
Powyższe ma również zastosowanie w odniesieniu do składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. (…)”.
Czy firma musi opłacać składki na ZUS od stypendiów wypłacanych z własnych środków kursantom?
Data wydania interpretacji: 01-06-2018
Sygnatura: DI/100000/43/535/2018
Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Gdańsku
„(…) Zgodnie z art.6 ust.1 pkt 9a, art.12 oraz 13 pkt 9a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych osoby pobierające stypendium w okresie odbywania szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego dorosłych, na które zostały skierowane przez inne niż powiatowy urząd pracy podmioty kierujące, obowiązkowo podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od dnia nabycia prawa do stypendium do dnia utraty prawa do niego. Przy czym, w myśl art. 9 ust.6a powołanej ustawy, osoby te podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym, jeżeli nie mają innych tytułów powodujących obowiązek ubezpieczeń społecznych.
Ponadto stosownie do art.16 ust.9a ww. ustawy, składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób pobierających stypendium w okresie szkolenia, stażu i przygotowania zawodowego, kierowanych przez podmioty inne niż powiatowe urzędy pracy finansują w całości z własnych środków podmioty kierujące. W świetle art.4 pkt 2 lit.za — innymi niż powiatowe urzędy pracy podmiotami kierującymi — w stosunku do osób pobierających stypendium w okresie szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego- są:
-jednostki samorządu terytorialnego i ich jednostki organizacyjne, z wyjątkiem wojewódzkim i powiatowych urzędów pracy,
-Ochotnicze Hufce Pracy,
– agencje zatrudnienia,
-instytucje szkoleniowe,
-instytucje dialogu społecznego,
– instytucje partnerstwa lokalnego,
-organizacje pozarządowe działające na rzecz rozwoju zasobów ludzkich i przeciwdziałania bezrobociu,
– jednostki naukowe,
– organizacje pracodawców,
-związki zawodowe,
– ośrodki doradztwa rolniczego,
-ośrodki poradnictwa zawodowego i psychologicznego,
-korzystające z publicznych środków wspólnotowych i publicznych środków krajowych na podstawie umowy o dofinansowanie projektu albo decyzji, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Panie Rozwoju (…) albo ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (…).
Przepis art.6 ust.1 pkt 9a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych został wprowadzony z dniem 1 listopada 2005 r. ustawą z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (…) w celu zrównania sytuacji prawnej osób uczestniczących w szkoleniach finansowanych z Funduszu Pracy i ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, kierowanych na szkolenia, staże i przygotowanie zawodowe dorosłych finansowane przez podmioty inne niż powiatowe urzędy pracy.
Podkreślić, należy, że wyliczenie zawarte w art.4 pkt 2 lit.za ustawy jest wyczerpujące i ma charakter katalogu zamkniętego.
Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, przedstawionym we wniosku z dnia 23 kwietnia 2018 r. osoby biorące udział w kursach, będą zgłaszać się na nie dobrowolnie, nie będą kierowane przez żadne instytucje, a stypendia wypłacane uczestnikom będą finansowane ze środków własnych. W takiej sytuacji brak jest obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne zarówno za osoby nie posiadające żadnego tytułu do ubezpieczeń społecznych, jak i posiadające inny tytuł. (…)”.
