Przepisy zusowskie w sposób ścisły uzależniają wliczanie danego świadczenia do podstawy wymiaru składek ZUS pracowników od zakwalifikowania go jako przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeśli konkretna należność w ogóle nie stanowi przychodu z tytułu zatrudnienia pracowniczego, wówczas fakt ten skutkuje:

• bezpośrednio nieuwzględnieniem go w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne pracownika oraz
• brakiem możliwości stosowanie względem niej wyłączeń wskazanych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Świadczenia w postaci finansowanego przez pracodawcę zwrotu kosztów zakwaterowania pracowników w czasie świadczenia przez nich pracy w ramach oddelegowania lub tzw. ruchomego miejsca pracy, nie podlegają ozusowaniu, jeśli nie stanowią one podstawy zaliczki podatkowej.

Ze zwolnienia składkowego nie może korzystać natomiast opłacane przez zakład pracy wyżywienie pracowników oddelegowanych do pracy poza granicami Polski (o ile nie przebywają oni w podróży służbowej w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy).  To samo dotyczy należności, które podmiot zatrudniający nazywa dodatkiem za rozłąkę, wypłacanych pracownikom, którzy nie zostali czasowo przeniesiony do wykonywania pracy poza miejsce jej świadczenia określone w umowie o pracę.

(więcej…)