Świadczenie urlopowe w 2017

W myśl znowelizowanego art. 3 ust. 3 ustawy o zfśs, świadczenie urlopowe wypłacają pracodawcy spoza sektora finansów publicznych, zatrudniający mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty według stanu na 1 stycznia danego roku.

Wysokość świadczenia urlopowego w 2017 r.

Przyznając świadczenie urlopowe pracodawca powinien pamiętać o tym, iż:

• przysługuje ono raz w roku pracownikowi, który korzysta w danym roku z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych (prawo do niego nie przechodzi na następny rok),
• jego wypłaty należy dokonywać nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie co najmniej 14-dniowego urlopu wypoczynkowego,
• jego wysokość ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy danego pracownika (zasada proporcjonalności nie dotyczy pracowników młodocianych),
• przysługuje bez względu na staż pracy i kryterium socjalne (na które składa się sytuacja życiowa, rodzinna i materialna),
• ma ono charakter roszczeniowy a roszczenie o jego wypłatę ulega przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym świadczenie stało się wymagalne,
• podlega ono w całości opodatkowaniu,
• jest zwolnione z oskładkowania, pod warunkiem że jego wysokość nie przekroczy kwoty odpisu podstawowego na zfśs odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika (w razie wypłacenia pracownikowi świadczenia urlopowego w kwocie przekraczającej wysokość ww. odpisu lub w kwocie niezmniejszonej proporcjonalnie do wymiaru etatu, nadwyżka ponad świadczenie skalkulowane według ustawowych reguł stanowi podstawę wymiaru składek zusowskich; świadczenie urlopowe podlega w całości ozusowaniu jeśli jest wypłacane przez podmiot z sektora finansów publicznych lub pracodawcę prywatnego zatrudniającego co najmniej 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty według stanu na 1 stycznia danego roku).