Przepisów ustawy o PPK nie stosuje się m.in. do mikroprzedsiębiorcy, jeżeli wszystkie osoby zatrudnione złożą mu deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK. Chodzi tu o wszystkie osoby zatrudnione objęte autozapisem, czyli osoby, które nie ukończyły jeszcze 55. roku życia. Osoby starsze, które nie ukończyły 70 lat, zapisywane są do PPK na swój wniosek. Jeśli nie chcą uczestniczyć w PPK, nie muszą więc podejmować żadnych działań.
W ustawie o PPK przewidziano kilka odstępstw od obowiązku wdrażania PPK. Dotyczy to:
- samozatrudnionych, czyli osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, o ile nie zatrudniają osób będących osobami zatrudnionymi w rozumieniu ustawy o PPK;
- osób fizycznych, które zatrudniają, w zakresie niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą tych podmiotów, inną osobę fizyczną, w zakresie niezwiązanym z działalnością gospodarczą tej osoby (czyli na przykład osoby zatrudniające opiekunki do dzieci lub dorywczą pomoc domową);
- pracodawców, którzy (w terminie, w którym ustawa o PPK ma dla nich zastosowanie) prowadzą PPE oraz naliczają i odprowadzają składki podstawowe do PPE w wysokości co najmniej 3,5% wynagrodzenia, jeżeli do PPE przystąpiło co najmniej 25% osób zatrudnionych;
- mikroprzedsiębiorców, którym wszystkie osoby zatrudnione złożyły deklarację rezygnacji z dokonywania wpłat (mikroprzedsiębiorców, tj. czyli przedsiębiorców, którzy w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych zatrudniali średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz: osiągali roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro).
Warunki zwolnienia ze stosowania ustawy o PPK mikroprzedsiębiorcy
Oznacza to, że mikroprzedsiębiorca będzie zwolniony ze stosowania ustawy o PPK, jeśli:
- wszystkie osoby, które nie ukończyły 55 lat, złożą mu deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK oraz
- żadna z osób 55+ nie złoży mu wniosku o zawarcie umowy o prowadzenie PPK.
Zwolnienie to nie jest jednak bezterminowe. Jeśli w późniejszym terminie któraś z osób zatrudnionych u mikroprzedsiębiorcy zmieni zdanie (może to zrobić w każdej chwili, składając mu wniosek o dokonywanie wpłat do PPK, a w przypadku osób 55+, które dotychczas tego nie zrobiły, wniosek o zawarcie umowy o prowadzenie PPK), mikroprzedsiębiorca zobowiązany będzie do wdrożenia PPK.
Zwolnienie mikroprzedsiębiorcy ze stosowania ustawy o PPK obowiązuje do dnia, w którym pierwsza osoba zatrudniona u niego zdecyduje się oszczędzać w tym programie.
Terminy zawarcia umów o zarządzanie i prowadzenie PPK
Obowiązek zawarcia umowy o zarządzanie PPK i umowy o prowadzenie PPK powstanie także, gdy przedsiębiorca utraci status mikroprzedsiębiorcy lub zatrudni nowego pracownika, który będzie chciał oszczędzać w PPK. W takiej sytuacji przedsiębiorca powinien niezwłocznie rozpocząć procedurę zmierzającą do zawarcia umowy o zarządzanie PPK, a następnie umowy o prowadzenie PPK.
Przepisy ustawy o PPK nie wskazują w jakim terminie powinien tego dokonać. W celu ustalenia tego terminu, należy zatem zastosować odpowiednio art. 8 ust. 1 ustawy o PPK. Oznacza to, że dzień złożenia wniosku o dokonywanie wpłat do PPK (bądź dzień utraty statusu mikroprzedsiębiorcy) należy uznać za pierwszy dzień, od którego liczy się wskazany w art. 16 ustawy o PPK termin na zawarcie umowy o prowadzenie PPK.
Z kolei umowa o zarządzanie PPK powinna zostać zawarta, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PPK, nie później niż na 10 dni roboczych przed dniem, w którym przypada termin zawarcia umowy o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz pierwszej osoby.
Źródło: opracowanie własne pochodzące z książki „Mistrz Kadr i Płac” + www.mojeppk.pl
