Zwrot za jazdy lokalne zleceniobiorców ich autami

Wolny od składek ZUS jest wypłacany zleceniobiorcom zwrot kosztów używania w jazdach lokalnych odbywanych na potrzeby zleceniodawcy pojazdami niebędącymi jego własnością. Zwolniony z ozusowania jest zwrot:

do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo
do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 km przebiegu pojazdu,

określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztu używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy.

Interpretacja ZUS

Lublin, dnia 7 grudnia 2016 r.

WPI/200000/43/1028/2016

DECYZJA NR 1028/2016

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 1829) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 963 ze zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 22 września 2016 r. przez przedsiębiorcę:

w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz FP i FGŚP zwrotu kosztów używania samochodu osobowego niebędącego własnością zleceniodawcy w jazdach lokalnych przez zleceniobiorców do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego oraz do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 km przebiegu pojazdu.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2016 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy: (…) reprezentowanego przez (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w przedmiocie prawidłowego ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz FPiFGŚP.

Wnioskodawca wskazał, że jest firmą prowadzącą działalność polegającą na leasingu pracowników oraz zleceniobiorców dla użytkowników końcowych. Klientami firmy są przedsiębiorcy z całej Polski.

Zleceniobiorcy w umowach zawartych z Wnioskodawcą będą mieli wskazane miejsce wykonania zlecenia jako siedziba Zleceniodawcy. W miejscowości, w której znajduje się siedziba Zleceniodawcy będą oni wykonywali zlecenie do kilku dni, następnie Spółka zamierza na czas ściśle określony przenieść zleceniobiorcę poza stałe miejsce wykonywania przez niego pracy, które jest tożsame z miejscem siedziby Zleceniodawcy.

Wnioskodawca zamierza dokonywać zwrotu kosztów używania w jazdach lokalnych przez Zleceniobiorców samochodów osobowych niestanowiących własności Zleceniodawcy.

Zwrot kosztów używania samochodów w jazdach lokalnych będzie odbywał się w dwóch formach:

miesięcznego ryczałtu pieniężnego, albo
do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 km przebiegu pojazdu pomnożonej przez ilość faktycznie przejechanych kilometrów w jazdach lokalnych wynikających z ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. kilometrówka).

Miesięczny ryczałt będzie oparty na zasadzie iloczynu stawki za jeden kilometr oraz wartości:

300 km — w przypadku stosowania pojazdu do jazd lokalnych w miejscowości do 100 tys. mieszkańców,
500 km — w przypadku stosowania pojazdu do jazd lokalnych w miejscowości ponad 100 tys. do 500 tys. mieszkańców,
700 km — w przypadku stosowania pojazdu do jazd lokalnych w miejscowości ponad 500 tys. mieszkańców.

Wybór odpowiedniej liczby kilometrów do ryczałtu miesięcznego będzie uzależniony od miejscowości w której zleceniobiorca będzie wykonywał faktycznie swoje zadania, tj. miejscowość siedziby Zleceniodawcy albo miejscowość czasowego oddelegowania.

Przy czym stawka za jeden przejechany kilometr będzie kalkulowana do wysokości określonej w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztu używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, które wynoszą dla samochodu osobowego:

Pojemności skokowej silnika do 900 cm³– 0,5214 zł
Pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm³— 0,8358 zł,

Dodatkowo należy zaznaczyć, że formy zwrotu poniesionych kosztów nie będą łączone i będą określone w podpisanej umowie zlecenie bądź Ogólnych Warunków Umowy stanowionych integralną część zlecenia, czyli Zleceniodawca musi dojść do porozumienia ze Zleceniobiorcą i w umowie zawrzeć jedynie jedną formę zwrotu poniesionych kosztów (miesięczny ryczałt albo tzw. kilometrówka).

Jazdy lokalne będą odbywały się jedynie na terenie miejscowości, w której Zleceniobiorcy będą wykonywali aktualnie zlecenie.

Wnioskodawca zadaje pytanie:

Czy zwrot kosztów używania samochodów osobowych niebędących własnością Zleceniodawcy w jazdach lokalnych dokonany na rzecz Zleceniobiorców, na warunkach przedstawionych w zdarzeniu przyszłym, powinien zostać uwzględniony w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych?

W dniu 29 września 2016 r. Zakład wezwał wnioskodawcę o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku poprzez wskazanie, czy opisany we wniosku zwrot kosztów używania w jazdach lokalnych przez Zleceniobiorców samochodów osobowych niestanowiących własności Zleceniodawcy będzie stanowić dla zleceniobiorców przychód z tytułu umowy zlecenia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).

W dniu 14 października 2016 r. wnioskodawca złożył odpowiedź na wezwanie, w której wskazał, że zwrot wydatków za korzystanie z samochodu osobowego w jazdach do celów służbowych będą stanowić przychód w rozumieniu ustawy o PIT.

W dniu 03 listopada 2016 r. Zakład wezwał ponownie wnioskodawcę o uzupełnienie wniosku złożonego w dniu 21 września 2016 r. poprzez wskazanie, czy zleceniobiorcy będą wykonywali zlecenie w miejscowości, w której znajduje się siedziba zleceniodawcy lub w przypadku przeniesienia zleceniobiorcy poza stałe miejsce wykonywania przez niego pracy będą wykonywali zlecenie w miejscu wskazanym w umowie.

W dniu 2 grudnia 2016 r. wnioskodawca złożył odpowiedź na wezwanie Zakładu skierowane w dniu 3 listopada 2016 r., w którym podkreślił iż zleceniodawcy będą wykonywali zlecenie w miejscowości, w której znajduje się siedziba zleceniodawcy. Natomiast w przypadku czasowego przeniesienia zleceniodawcy poza stałe miejsce wykonywania przez niego pracy Spółka zakład dwie możliwości.

Zleceniobiorcy przeniesieni czasowo poza stałe miejsce wykonywania przez niego pracy będą wykonywali zlecenie w miejscu, które nie jest wskazane w umowie zlecenia jako miejsce wykonania zlecenia, ale jako miejsce czasowego wykonania zlecenia. Przy czym wskazanie czasowego miejsca wykonania zlecenia odbędzie się na podstawie aneksu do umowy zlecenia (1) bądź wskazania czasowego miejsca wykonania zlecenia w załączniku do umowy zlecenia (2), który będzie integralna częścią umowy zlecenia. Wnioskodawca wskazał, że zarówno wskazanie czasowego miejsca wykonania zlecenia poprzez sporządzenie aneksu do umowy zlecenia, bądź też załącznika do niej odbędzie się na zasadzie wskazania czasowego miejsca wykonania zlecenia obok miejsca stałego wykonania zlecenia.

Wnioskodawca stwierdził, że oznacza to, iż tymczasowe miejsce wykonania pracy w momencie zawarcia umowy zlecenia nie jest oznaczone jako jedno z alternatywnych miejsc do wykonania zlecenia.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie:

Uzasadnienie:

W myśl art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (dalej również: Rozporządzenie), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z choroba zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 13 Rozporządzenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowi zwrot kosztów używania w jazdach lokalnych przez pracowników, dla potrzeb pracodawcy, pojazdów niebędących własnością pracodawcy — do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego, albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 km przebiegu pojazdu — określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany przez pracownika w ewidencji przebiegu pojazdu, prowadzonej przez niego według zasad określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie zgodnie z § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe przepisy § 2-4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek:

członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych;
osób wykonujących prace na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia;
członków rad nadzorczych wynagradzanych z tytułu pełnienia tej funkcji.

Z powyższego przepisu, zatem jednoznacznie wynika, iż regulacje zawarte w § 2 Rozporządzenia powinny być stosowane również przy umowach cywilnoprawnych, do których stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Analogicznie w tej kwestii wypowiedział się ZUS w wydanym przez siebie poradniku pt. „Ubezpieczenia społeczne i zdrowotne osób wykonujących pracę na podstawie umów cywilnoprawnych” — str. 62 w którym stwierdził, iż wyłączenie z §2 ust. 1 pkt 13 Rozporządzenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ma odpowiednie zastosowanie do zleceniobiorców.

Tym samym, ponieważ w analizowanej sprawie zwrot kosztów używania w jazdach lokalnych pojazdów niebędących własnością Zleceniodawcy będzie wynikał z umów zlecenia, bądź Ogólnych Warunków Umowy stanowiących integralna część umowy zlecenia tym samym możliwość zastosowania § 2 ust. 1 pkt 13 Rozporządzenia jest możliwe do zastosowania.

Przy czym o możliwości zwolnienia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie decydować wypełnienie dyspozycji określonej w tym powyższym przepisie.

Z powyższego przepisu wynika, że aby skorzystać z wyłączenia przewidzianego we wskazanym powyżej przepisie konieczne jest przestrzeganie limitów, jakie określone są w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego Ministra. Jak wynika z Rozporządzenia i wspomnianego § 2 ust. 1 pkt 13 zwolnieniu podlegać może ryczałt pieniężny lub zwrot kosztów do wysokości nieprzekraczającej kwoty przy zastosowaniu stawek za 1 km przebiegu pojazdu.

W przypadku miesięcznego ryczałtu pieniężnego powinien on zostać ustalony zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. nr 27, poz. 271 ze zm.).

W powyższym Rozporządzeniu zostały określone kwoty miesięcznego ryczałtu pieniężnego za używanie samochodów osobowych w zależności od limitu kilometrów oraz pojemności pojazdu. Limit kilometrów ustalony został od liczby mieszkańców w danej gminie lub mieście, w których zleceniobiorca jest zatrudniony i nie może przekroczyć:

300 km — do 100 tys. mieszkańców,
500 km — ponad 100 tys. do 500 tys. mieszkańców,
700 km — ponad 500 tys. mieszkańców.

Stawki, jak wyżej wspomniano uzależnione są od pojemności silnika, i tak:

dla 300 km i pojazdu od 900 cm³ pojemności skokowej silnika wynosi 156,42 zł, powyżej pojemności 900 cm³ 250,74 zł;
dla 500 km i pojazdu od 900 cm³ pojemności skokowej silnika wynosi 260,70 zł, powyżej pojemności 900 cm³ 417,90 zł;
dla 300 km i pojazdu od 900 cm³ pojemności skokowej silnika wynosi 364,98 zł, powyżej pojemności 900 cm³ 585,06 zł;

W przypadku zwrotu kosztów do wysokości nieprzekraczającej kwoty przy zastosowaniu stawek za 1 km przebiegu pojazdu stawka ta powinna zostać również określona na podstawie Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy. Aktualnie stawki tzw. kilometrówki wynoszą:

dla samochodu osobowego o pojemności skokowej do 900 cm³ 0,5214 zł za 1 km;
dla samochodu osobowego o pojemności skokowej powyżej 900 cm³ 0,8358 zł za 1 km.

W przypadku kilometrówki przebieg pojazdu powinien być również udokumentowany przez zleceniobiorcę w ewidencji przebiegu pojazdu. Zleceniobiorca powinien ją prowadzić według zasad określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konstrukcja przepisu § 2 ust. 1 pkt 13 Rozporządzenia przyznaje prawo do zwolnienia ze składek ubezpieczeniowych zwracanych pracownikom kosztów używania przez niego w służbowych jazdach lokalnych pojazdów niebędących własnością pracodawcy lub Zleceniodawcy, ale tylko do limitów ściśle określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury oraz w oparciu o jedną z form zwrotu tych kosztów. Forma ta powinna być ustalona przez Zleceniodawcę i Zleceniobiorcę w umowie cywilnoprawnej, czyli należy dokonać wyboru: albo miesięczny ryczałt, albo kilometrówka.

Wnioskodawca wskazał, że tak również stwierdził ZUS Oddział w Gdańsku w interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2013 r., znak: DI/100000/451/227/2013, wydanej na wniosek pracodawcy, którego pracownicy świadczyli pracę na terenie trzech gmin. Wykorzystywali do tego prywatne samochody, zgodnie z zawartymi umowami na korzystanie z nich do celów służbowych w jazdach lokalnych. Każdy z pracowników miał przyznany ryczałt na teren tylko jednej gminy, w wysokości 300 km. Ponieważ kwota tego ryczałtu została ustalona według stawek wynikających z rozporządzenia Ministra Infrastruktury, nie stanowiła podstawy wymiaru składek ubezpieczeniowych. Pracodawca jednak, oprócz wypłacanego ryczałtu, planował wprowadzić dodatkowe rozliczenie pozostałych kilometrów przejechanych na terenie pozostałych dwóch gmin, w formie kilometrówek, w ramach tzw. jazd lokalnych. Jego zdaniem, kwoty przypadające na jednego pracownika wynikające z zawartych dodatkowo umów zarówno na ryczałt pieniężny ograniczony ilością kilometrów, jak i tzw. kilometrówka na nieograniczoną ilość kilometrów, zgodnie z rozporządzeniem składkowym, nie stanowi podstawy wymiaru składek ZUS. Organ nie zgodził się jednak ze stanowiskiem pracodawcy. Stwierdził, że w takim przypadku zwolnienie ze składek przysługuje tylko do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości tzw. kilometrówki. Rozporządzenie składkowe nie przewiduje wyłączenia z podstawy wymiaru składek obu wypłaconych kwot. Od nadwyżki ponad obowiązujące w tym zakresie limity należy wobec tego naliczyć składki (społeczne i zdrowotną). Powyższe ma zastosowanie również w odniesieniu do składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zgodnie, bowiem z art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 674 ze zm.) oraz art. 29 ustawy z dnia 13 sierpnia 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2013 r. poz. 272) analogicznie ustala się składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Powyższe wynika z faktu, iż składki na te Fundusze ustalane są od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, z tym zastrzeżeniem, że nie znajduje do nich zastosowania ograniczenie rocznej podstawy wymiaru składek, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Jednocześnie w odniesieniu do ubezpieczenia zdrowotnego wnioskodawca wskazuje, ze zgodnie z art. 81 ust.1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 164, poz. 1027 ze zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób, a więc powyższe ma zastosowanie również do tychże składek.

W konsekwencji zwrot kosztów za używanie samochodu osobowego (niebędącego własnością Zleceniodawcy) w jazdach lokalnych przez Zleceniodawców, w warunkach opisanych we wniosku, nie będzie podlegać uwzględnieniu także w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. I ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Ponadto w myśl art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2013 r., Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż mocą przedmiotowej decyzji Zakład nie przyznaje jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska wnioskodawcy pod kątem prawidłowości przedstawionej przez niego interpretacji przepisów prawa tj. przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej przedsiębiorcy, której zakres przedmiotowy wyznacza opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku o interpretację. Podkreślenia wymaga fakt, ze procedując nad wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, ani dowodowego. Powyższe oznacza, iż wiedzę o stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Zakład opiera wyłącznie na treści złożonego przez przedsiębiorcę wniosku, nie posiadając uprawnień do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje. W rezultacie celem interpretacji jest prawidłowa wykładnia rozumienia treści przepisów prawnych z zakresu przedmiotowego art. 83 d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez przedsiębiorcę a tym samym uchronienie w ten sposób przed błędnym zastosowaniem danych przepisów.

Zagadnienia dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne są uregulowane w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych i stosowanych aktów wykonawczych, w tym rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tj. Dz. U. z 2015 r. poz. 2236 ze zm.).

Zgodnie z art. 18 ust. 1,3 i 7 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy (tj. osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanymi dalej „zleceniobiorcami”, oraz osób z nimi współpracującymi) stanowi uzyskany z tytułu wykonywanej umowy przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), jeżeli w umowie agencyjnej lub umowie zlecenia albo innej umowie o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, określono odpłatność za jej wykonanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie. Ponadto w myśl art. 20 ust. 1 tej ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe.

Natomiast stosownie do art. 81 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 581 ze zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne zleceniobiorców stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Jednocześnie w myśl art. 104 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tj. Dz. U. z 2016 r. poz. 645 ze zm.) oraz art. 29 ust. 1 ustawy z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 1256) obowiązkowe składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w przypadku zaistnienia obowiązku ich opłacania, ustala się od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zakład wskazuje przy tym, że z brzmienia art. 83 d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika ściśle określony zakres przedmiotowy spraw możliwych do rozstrzygnięcia w trybie interpretacji, w którym to zakresie nie mieści się obowiązek organu do kwalifikacji przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do czego zobowiązane są organy podatkowe. Biorąc pod uwagę powyższe Zakład dokonał interpretacji przepisów z zakresu ubezpieczeń społecznych opierając się na złożonej w dniu 14 października 2016 r. odpowiedzi na wezwanie, w której wnioskodawca stwierdził, że zwrot wydatków za korzystanie z pojazdu będzie stanowił przychód w rozumieniu ustawy o PIT jak również zwrot kosztów używania samochodów osobowych w jazdach lokalnych.

Szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru składek zostały zawarte w treści rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zgodnie z § 5 ust. 2 tego rozporządzenia, w treści obowiązującej od 1 sierpnia 2010 r. przepisy § 2-4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek m.in. osób wykonujących prace na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

W sytuacji używania w jazdach lokalnych przez Zleceniobiorców samochodów osobowych nie będących własnością Zleceniodawcy zastosowanie będzie miał odpowiednio przepis § 2 ust. 1 pkt 13 powołanego rozporządzenia, zgodnie z którym podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został wyłączony zwrot kosztów używania w jazdach lokalnych przez pracowników, dla potrzeb pracodawcy pojazdów niebędących własnością pracodawcy — do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 km przebiegu pojazdu —określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany przez pracownika w ewidencji przebiegu pojazdu, prowadzonej przez niego według zasad określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z powyższego przepisu zwolnienie z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne zwrotu kosztów używania w jazdach lokalnych przez zleceniobiorców dla potrzeb zleceniodawcy pojazdów nie będących własnością zleceniodawcy — do wysokości miesięcznego ryczałtu albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 km przebiegu pojazdu jest ograniczone limitami.

Zgodnie z § 1 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie szczegółowych warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27 poz. 271 ze zm.) stanowi, że zwrot kosztów używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej między pracodawca a pracownikiem.

Strony mogą w umowie ustalić, że zwrot kosztów używania do celów służbowych pojazdu będącego w posiadaniu danego zleceniobiorcy nastąpi w formie:

miesięcznego ryczałtu — wysokości wynikającej z przemnożenia stawki za l kilometr przebiegu pojazdu i przyznanego przez pracodawcę limitu kilometrów na jazdy lokalne; bądź też
na podstawie faktycznego przebiegu pojazdu i w kwocie wynikającej z przemnożenia stawki za 1 kilometr przebiegu pojazdu i faktycznie przejechanych przez pracownika kilometrów (na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu)

Miesięczny limit kilometrów ustała pracodawca. Limit ten (zgodnie z § 3 rozporządzenia), ustalony w zależności od liczby mieszkańców gminy lub miasta, w którym pracownik jest zatrudniony, nie może przekroczyć 300 km jeżeli gmina liczy do 100 000 mieszkańców, 500 km jeżeli gmina liczy ponad 100 000 mieszkańców, ale nie więcej niż 500 000 mieszkańców oraz 700 km jeżeli gmina liczy ponad 500 000 mieszkańców. Z kolei z § 2 tego rozporządzenia stawki za 1 kilometr przebiegu samochodu osobowego nie mogą być wyższe dla samochodu osobowego o pojemności skokowej silnika do 900 cm³ — 0,5214 zł, a dla samochodu o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm³ — 0,8358 zł

Z treści powyższych przepisów, które jak wskazano mają zastosowanie do osób wykonujących umowy zlecenia, wynika, że możliwe jest zwolnienie z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne zwrotu kosztów używania w jazdach lokalnych przez zleceniobiorców dla potrzeb zleceniodawcy, pojazdów osobowych niebędących własnością zleceniodawcy, ale tylko do wysokości ściśle określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. limitów oraz w oparciu o jedna z form zwrotu tych kosztów, która winna być ustalona przez strony zleceniodawcę i zleceniobiorcę w umowie cywilnoprawnej o używanie pojazdu do celów służbowych.

W świetle powyżej przedstawionych przepisów uznać należy, iż zgodnie ze wskazanym § 2 ust. 1 pkt 13 Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie podlegał wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia zleceniobiorców zwrot kosztów używania w jazdach lokalnych przez Zleceniobiorców dla potrzeb Zleceniodawcy pojazdów niebędących jego własnością do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 km przebiegu pojazdu określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. W konsekwencji powyższego świadczenia będą również podlegały wyłączeniu z podstawy wymiaru na ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Biorąc powyższe pod uwagę, Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych Zleceniobiorców zwrotu kosztów używania samochodu osobowego (niebędącego własnością Zleceniodawcy) w jazdach lokalnych przez Zleceniobiorców.

POUCZENIE

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Sądu Okręgowego w (…)

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

źródło: http://www.zus.pl/