Przegląd interpretacji ZUS – luty – marzec 2018 (2)

ZUS

Druga część przeglądu interpretacji ZUS z lutego i marca 2018 r. porusza m.in. następujące zagadnienia:

  • jak wygląda sprawa podlegania pod ZUS obcokrajowców, którzy pracują w Polsce lecz nie łączy ich żadna umowa z polskim pracodawcą?
  • jak przyznawać świadczenia z zfśs, aby mogły korzystać one z wyłączenia z podstawy składek ZUS?
  • kiedy ekwiwalent za pranie odzieży roboczej wyłączamy z podstawy wymiaru składek zusowskich?
  • czy stażyści podlegają ubezpieczeniom zusowskim?
  • jak pod względem składkowym rozliczać finansowane przez pracodawcę posiłki do kwoty 190 zł w formie karty płatniczej?
  • czy umowa cywilnoprawna realizowana w ramach działalności gospodarczej objęta powinna zostać ubezpieczeniami ZUS?

Zestawienie interpretacji (aby przejść do konkretnego zagadnienia wystarczy kliknąć w jeden z poniższych odnośników):

Jak wygląda sprawa podlegania pod ZUS obcokrajowców, którzy pracują w Polsce lecz nie łączy ich żadna umowa z polskim pracodawcą?

Czy naliczać składki ZUS od rekompensaty wypłaconej pracownikom z tytułu likwidacji jednorazowej odprawy pieniężnej należnej za rozwiązanie stosunku pracy w związku z nabyciem prawa do emerytury lub renty?

Jak przyznawać świadczenia z zfśs, aby mogły korzystać one z wyłączenia z podstawy składek ZUS?

Czy napiwki stanowią przychód wliczany do podstawy składkowej?

Czy od wartości usług kulturalno- rozrywkowych w ramach systemu kafeteryjnego współfinansowanych przez pracownika odprowadzać składki?

Kiedy ekwiwalent za pranie odzieży roboczej wyłączamy z podstawy wymiaru składek zusowskich?

Czy stażyści podlegają ubezpieczeniom zusowskim?

Jak pod względem składkowym rozliczać finansowane przez pracodawcę posiłki do kwoty 190 zł w formie karty płatniczej?

Czy umowa cywilnoprawna realizowana w ramach działalności gospodarczej objęta powinna zostać ubezpieczeniami ZUS?

 

 

Jak wygląda sprawa podlegania pod ZUS obcokrajowców, którzy pracują w Polsce lecz nie łączy ich żadna umowa z polskim pracodawcą?

 

Data wydania interpretacji: 14-03-2018

Sygnatura: WPI/200000/43/138/2018

Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Lublinie

 

 

„(…) Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym i opłacania składek na te ubezpieczenia regulują przepisy ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Katalog osób, za które płatnicy składek są zobowiązani naliczać i odprowadzać składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe) został zawarty w art. 6 oraz powiązanych z nim art. 11 i art. 12 wskazanej ustawy. W rezultacie dla rozstrzygnięcia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne istotne jest czy dana osoba posiada jeden z tytułów do ubezpieczenia określonych wskazanym przepisem.

Jednocześnie wyliczenie tytułów do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zawarte w artykule 6 ustawy ma charakter katalogu zamkniętego i nie podlega wykładni rozszerzającej. Przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie uzależniają więc objęcia danej osoby ubezpieczeniami od posiadanego obywatelstwa, miejsca zamieszkania, pobytu itp. Istotnym natomiast dla objęcia ubezpieczeniami jest fakt wystąpienia jednego z tytułów zawartych we wskazanym powyżej katalogu wynikający m.in. z zawarcia z polskim podmiotem stosunku pracy czy innej umowy rodzącej zgodnie z przepisami obowiązek ubezpieczeń społecznych oraz wykonywania pracy w ramach tych umów na obszarze Polski.

Z treści wniosku z 29 stycznia 2018 r. oraz pisma z 23 lutego 2018 r. wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć z przedsiębiorcą z Bangladeszu umowę o roboty budowlane. Wykonawca będzie realizował zawartą z Wnioskodawcą umowę za pośrednictwem zatrudnionych przez siebie pracowników (obywateli Bangladeszu) delegowanych z Bangladeszu do Polski. Wnioskodawcę nie będą łączyły ze wskazanymi osobami żadne umowy o pracę czy cywilnoprawne.

W świetle powyższego, mając na uwadze treść art. 6 oraz powiązanych z nim art. 11 i art. 12 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w opisanym przez Przedsiębiorcę zdarzeniu przyszłym, na Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne za obywateli Bangladeszu – pracowników innego podmiotu. Powyższe będzie jednak wynikać z braku stosunku prawnego łączącego Wnioskodawcę bezpośrednio z pracownikami innego podmiotu, a nie z treści przytoczonego we własnym stanowisku Wnioskodawcy art. 5 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych czy też braku stałego charakteru pobytu ww. pracowników na terytorium Polski. Wskazany przez Wnioskodawcę jako podstawa własnego stanowiska – art. 5 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zawiera zapisy dotyczące podlegania ubezpieczeniom społecznym przez obywateli państw obcych, których pobyt na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej nie ma charakteru stałego i którzy są zatrudnieni w obcych przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, misjach, misjach specjalnych lub instytucjach międzynarodowych, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. Przytoczony przepis należy jednak interpretować w połączeniu z treścią wskazanego powyżej art. 6 tej ustawy.

W konsekwencji, dla ustalenia braku obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne przez Wnioskodawcę istotny jest przede wszystkim fakt, że zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego ze wskazanymi obywatelami Bangladeszu nie zostaną zawarte żadne umowy o pracę czy umowy cywilnoprawne, skutkujące powstaniem tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń, a nie kwestia czy ich pobyt na terytorium Polski będzie miał charakter stały. 

Uwzględniając powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie ustalenia obowiązku Przedsiębiorcy do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne za pracowników innego podmiotu uznać należy za nieprawidłowe. 

Wnioskodawca przedstawił również swoje stanowisko w kwestii braku obowiązku przedsiębiorcy z Bangladeszu do odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne za pracowników tego podmiotu delegowanych z Bangladeszu do Polski.

Zauważyć należy, że powołany przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wskazuje jednoznacznie, iż podmiotem uprawnionym do złożenia wniosku o wydanie pisemnej interpretacji jest jedynie przedsiębiorca, którym w świetle art. 4 powołanej ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna nie będąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Jednocześnie z treści tegoż artykułu wynika, iż niezbędną przesłanką do wydania pisemnej interpretacji jest konieczność indywidualnego charakteru sprawy przedstawionej we wniosku. Innymi słowy interpretacja może dotyczyć wyłącznie indywidualnej sprawy wnioskodawcy będącego przedsiębiorcą. Natomiast brak jest podstaw do wydania pisemnej interpretacji gdy z wnioskiem o jej wydanie występuje podmiot posiadający wprawdzie status przedsiębiorcy, jednakże sprawa dotyczy potencjalnych obowiązków innego podmiotu (innego płatnika składek). 

Mając na uwadze, że wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy zarówno jego potencjalnych obowiązków, jak też obowiązków innego podmiotu – przedsiębiorcy zagranicznego, z którym Przedsiębiorca zamierza zawrzeć umowę o roboty budowlane, należy uznać, że Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji obowiązujących przepisów w części nie w swojej indywidualnej sprawie (nie w zakresie swoich indywidualnych istniejących lub potencjalnych obowiązków), lecz w sprawie dotyczącej obowiązków innego podmiotu (wskazanego we wniosku przedsiębiorcy z Bangladeszu). (…)”.

 

 

Czy naliczać składki ZUS od rekompensaty wypłaconej pracownikom z tytułu likwidacji jednorazowej odprawy pieniężnej należnej za rozwiązanie stosunku pracy w związku z nabyciem prawa do emerytury lub renty?

 

Data wydania interpretacji: 28-02-2018

Sygnatura: DI/100000/43/159/2018

Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Gdańsku

 

 

„(…) Podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników nie stanowią natomiast przychody wymienione w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (…), gdzie w § 2 ust. 1 pkt 2 z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są te przychody stanowiące odprawy pieniężne przysługujące w związku z przejściem na emeryturę lub rentę.

Natomiast w myśl § 2 ust. 1 pkt 3 ww. Rozporządzenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowią przychody uzyskane przez pracownika w zw. z wypłatą odpraw, odszkodowań, rekompensat wypłacanych z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy.

Należy mieć jednak na uwadze, iż wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, określonych kategorii przychodów zawarte w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi wyjątek od ogólnej zasady, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia, społeczne stanowi przychód, dlatego też przepisy te muszą być interpretowane ściśle.

Istotnym jest również to, że ustawodawca w wyżej cytowanym rozporządzeniu szczegółowo różnicuje przychody, które podlegają wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Jeżeli więc racjonalny ustawodawca określił szczegółowo katalog zróżnicowanych świadczeń, które podlegają wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, to dlatego, że świadczenia te mają odmienny od siebie charakter i przyznawane są w odmiennych okolicznościach. O wyłączeniu określonego świadczenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie stosownego przepisu ww. rozporządzenia decyduję więc charakter tego świadczenia.

W przeciwnym wypadku dochodziłoby do sytuacji, gdzie dowolne świadczenie podlegałoby wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na podstawie dowolnego przepisu. 

Przywołany przepis § 2 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia znajduje zastosowanie w przypadku, gdy wypłata kwoty odprawy emerytalnej jest związana w bezpośrednim oraz nierozerwalnym związku z faktem ustania stosunku pracy, a jedyną przyczyną wypłaty przez pracodawcę takiego świadczenia winno być ustanie zatrudnienia w skutek przejścia na emeryturę lub rentę. Oznacza to, iż tego typu świadczenia nie mogą być wypłacane przez pracodawcę w innych okolicznościach niż pozostających w ścisłym związku z ustaniem stosunku pracy z uwagi na faktyczne przejście na emeryturę lub rentę.

Natomiast przepis § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia znajduje zastosowanie w przypadku odpraw, odszkodowań, rekompensat wypłacanych z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy. Przepis ten ma więc zastosowanie do tych świadczeń, których cechą jest to, że przyznawane są wyłącznie w związku z rozwiązaniem stosunku pracy tj. mają bezpośredni związek z ustaniem stosunku pracy.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że przedsiębiorca ma zamiar wypłacić rekompensatę z tytułu likwidacji świadczenia w postaci jednorazowej odprawy pieniężnej w razie rozwiązania stosunku pracy w związku z nabyciem przez pracowników prawa do emerytury lub renty.

W istocie rzeczy zakres przedmiotowy wniosku dotyczy zgoła odmiennego świadczenia, niż świadczeń określonych w § 2 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 ww. rozporządzenia, a które to przepisy zdaniem wnioskodawcy powinny mieć zastosowanie w niniejszej sprawie. 

Skoro sam wnioskodawca ustalił, że świadczenie, o którym stanowi wniosek będzie stanowiło rekompensatę za likwidację świadczenia w postaci jednorazowej odprawy pieniężnej w razie rozwiązania stosunku pracy w związku z nabyciem przez pracowników prawa do emerytury lub renty, to nie można wyłączyć tego świadczenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie dowolnego przepisu ww. rozporządzenia. Świadczenie takie przyznawane jest bowiem w innych okolicznościach, niż świadczenia przewidziane w § 2 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 ww. rozporządzenia.

Ze zwolnienia w opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne nie można zatem skorzystać w sytuacji, gdy przyznano pracownikowi świadczenie zamienne, jakim w rzeczonym przypadku jest ww. rekompensata, gdyż ww. rozporządzenie takiego świadczenia nie przewiduje.

Dodatkowo należy zaznaczyć, iż bez znaczenia prawnego w kontekście zwolnienia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, jest okoliczność, iż same odprawy emerytalne, korzystają zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia ze zwolnienia z obowiązku opłacania składek na te ubezpieczenia. Nie do zaakceptowania jest takie rozumienie przepisów ww. Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społeczne, które prowadziłoby do wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne rekompensaty wypłaconej w zamian za każdą modyfikację świadczeń, które w myśl przepisów powyższego rozporządzenia korzystały ze zwolnienia z opłacania składek na te ubezpieczenia.

W sytuacji gdy dochodzi do likwidacji zasad wypłaty odpraw emerytalnych, rekompensata z tego tytułu nie jest wypłacana w związku z ustaniem zatrudnienia z powodu przejścia na emeryturę lub rentę.

Zgodnie z powyższymi stanowisko przedsiębiorcy, iż rekompensata z tytułu likwidacji świadczenia w postaci jednorazowej odprawy pieniężnej w razie rozwiązania stosunku pracy w związku z nabyciem przez pracowników prawa do emerytury lub renty, o której stanowi wniosek podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne uznać należy za nieprawidłowe.

Powyższe ma zastosowanie również w odniesieniu do składek na ubezpieczenie zdrowotne, do składek na Fundusz Pracy oraz składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. (…)”.

 

 

Jak przyznawać świadczenia z zfśs, aby mogły korzystać one z wyłączenia z podstawy składek ZUS?

 

Data wydania interpretacji: 20-03-2018

Sygnatura: DI/100000/43/161/2018

Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Gdańsku

 

 

„(…) Osobami uprawnionymi do korzystania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych są pracownicy ich rodziny, emeryci i renciści (byli pracownicy wraz z rodzinami) oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał w regulaminie działalności socjalnej prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Dla zwolnienia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne przyznawanych świadczeń należy mieć na uwadze generalną zasadę, wynikającą z art. 8 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, w myśl której przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Powyższe oznacza wykluczenie możliwości przyznawania wszystkim uprawnionym świadczeń socjalnych w jednakowej wysokości.  (…)”.

Więcej w tekście: Jak zgodnie z prawem przyznawać świadczenia z zfśs?

 

 

Czy napiwki stanowią przychód wliczany do podstawy składkowej?

 

Data wydania interpretacji: 08-03-2018

Sygnatura: DI/100000/43/614/2015

Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Gdańsku

 

 

„(…) napiwki otrzymywane przez pracowników (…) bezpośrednio od klientów, nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiąganego przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy i w związku z tym nie mogą także stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, chorobowe, wypadkowe oraz zdrowotne. (…)”.

Więcej w tekście: Napiwki a składki ZUS

 

 

Czy od wartości usług kulturalno- rozrywkowych w ramach systemu kafeteryjnego współfinansowanych przez pracownika odprowadzać składki?

 

Data wydania interpretacji: 13-03-2018

Sygnatura: DI/100000/43/187/2018

Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Gdańsku

 

 

„(…) W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia [składkowego – przypis redakcji] podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. 

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

–           wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

–           przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. (…) 

W świetle powołanych wyżej przepisów, składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Przedsiębiorca w przedmiotowym wniosku wskazał, że system kafeteryjny będzie polegał na tym, że pracownikowi, który nie korzysta z benefitu sportowego (tj. Karnetu Multisport) zostanie przyznana ustalona maksymalna kwota, do wysokości której będzie on mógł dokonać zakupów (w każdym miesiącu roku kalendarzowego) usług kulturalno- rozrywkowych, np. zakup biletów do kina, teatru, na koncert, itp. Rzeczywista maksymalna wartość zakupów dostępnych w danym miesiącu kalendarzowym będzie stanowić sumę limitu oraz kwot niewykorzystanych w całości lub części limitów z poprzednich miesięcy. Otrzymana wartość (do dysponowania) będzie określana dla każdego pracownika indywidualnie, a w systemie informatycznym pracownik nie będzie mógł zamówić świadczeń o wartości przekraczającej wyznaczony limit. 

Faktycznie więc pracownicy otrzymują świadczenie o charakterze pieniężnym, które nie spełnia warunków do skorzystania z wyłączenia określonego w przepisie § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia, bowiem z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które przybierają postać niepieniężną. 

Przyznanie pracownikowi przez pracodawcę ustalonej kwoty, do wysokości której będzie on mógł dokonać zakupu usług kulturalno-rozrywkowych, np. biletów do kina, teatru, na koncert, itp. nie może być utożsamiane z korzyściami materialnymi wynikającymi z regulaminu wynagradzania, a tylko te korzystają z wyłączenia przewidzianego § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia. Wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe określonych przychodów stanowi bowiem wyjątek od ogólnej zasady wyrażonej w art. 18 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, że podstawą wymiaru składek na te ubezpieczenia stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskiwany z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Ten przepis rozporządzenia nie przewiduje wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wartości świadczeń pieniężnych. (…)”.

 

 

Kiedy ekwiwalent za pranie odzieży roboczej wyłączamy z podstawy wymiaru składek zusowskich?

 

Data wydania interpretacji: 08-03-2018

Sygnatura: WPI/200000/43/217/2018

Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Lublinie

 

 

„(…) Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia [składkowego – przypis redakcji] podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, a w konsekwencji również chorobowe i wypadkowe, pracowników nie stanowi: wartość świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz ekwiwalenty za te świadczenia wypłacane zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę Ministrów lub właściwego ministra, a także ekwiwalenty pieniężne za pranie odzieży roboczej, używanie odzieży i obuwia własnego zamiast roboczego oraz wartość otrzymanych przez pracowników bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie napojów bezalkoholowych, posiłków oraz artykułów spożywczych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków i napojów bezalkoholowych. 

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 2379 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (…) pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy. Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe, oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie. Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika. 

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz art. 2379 Kodeksu pracy jasno wynika, że pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny za pranie odzieży roboczej w sytuacji, gdy pracodawca nie może zapewnić prania tej odzieży. Jednocześnie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie uwzględnia się ekwiwalentów pieniężnych za pranie odzieży roboczej przy założeniu, że są one wypłacane zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, tj. w wysokości odzwierciedlającej koszty poniesione przez pracownika. 

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że wypłaca pracownikom ekwiwalent pieniężny za pranie odzieży roboczej w wysokości uzależnionej od konkretnego stanowiska pracy w powiązaniu z charakterem pracy, zakresem wykonywanych obowiązków i ilości prań w trakcie miesiąca, ustalony w oparciu o kalkulacją jednostkową kosztów usługi prania w wybranych zakładach pralniczych na terenie całego kraju, jako przeciętny koszt jednostkowego prania odzieży roboczej. W konsekwencji, opisany we wniosku ekwiwalent za pranie odzieży roboczej podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy na podstawie § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. (…)”.

 

 

Czy stażyści podlegają ubezpieczeniom zusowskim?

 

Data wydania interpretacji: 19-03-2018

Sygnatura: WPI/200000/43/223/2018

Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Lublinie

 

 

„(…) Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym i opłacania składek na te ubezpieczenia regulują przepisy ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 9a, art. 12 oraz art. 13 pkt 9a tej ustawy, osoby pobierające stypendium w okresie odbywania szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego dorosłych, na które zostały skierowane przez inne niż powiatowy urząd pracy podmioty kierujące, obowiązkowo podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od dnia nabycia prawa do stypendium do dnia utraty prawa do niego. Przy czym w myśl art. 9 ust. 6a powołanej ustawy, osoby wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 9a ustawy, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym, jeżeli nie mają innych tytułów rodzących obowiązek ubezpieczeń społecznych. W sytuacji więc, gdy osoba skierowana przez instytucję inną niż powiatowy urząd pracy do odbycia stażu zawodowego otrzymuje z tego tytułu stypendium to podlega ona z tego tytułu obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu przy założeniu, że nie posiada innych tytułów rodzących obowiązek ubezpieczeń społecznych określonych w art. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

W konsekwencji, w sytuacji gdy wskazani we wniosku z 28 lutego 2018 r. stażyści nie posiadają innego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych, obowiązek podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu zaistnieje dla nich z tytułu pobierania stypendium w okresie odbywania stażu organizowanego przez Wnioskodawcę. 

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej obowiązku ubezpieczeń społecznych stażystów nieposiadających innego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych uznać należy za prawidłowe.

We wniosku z 28 lutego 2018 r. Wnioskodawca poinformował również, że niektórzy stażyści posiadają inny tytuł rodzący obowiązek ubezpieczeń społecznych. Zgodnie ze wskazanym powyżej art. 9 ust. 6a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, osoby, o których mowa m.in. w art. 6 ust. 1 pkt 9a tej ustawy (czyli osoby pobierające stypendium w okresie odbywania szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego dorosłych, na które zostały skierowane przez inne niż powiatowy urząd pracy podmioty kierujące), obowiązkowo podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli nie mają innych tytułów rodzących obowiązek ubezpieczeń społecznych. 

W świetle powyższego, jeżeli osoba pobierająca stypendium w okresie odbywania szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego dorosłych, na które została skierowana przez inny niż powiatowy urząd pracy podmiot kierujące, posiada inny tytuł do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych, nie podlega ona obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu pobierania stypendium stażowego. (…)”. 

 

 

Jak pod względem składkowym rozliczać finansowane przez pracodawcę posiłki do kwoty 190 zł w formie karty płatniczej?

 

Data wydania interpretacji: 08-03-2018

Sygnatura: WPI/200000/43/224/2018

Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Lublinie

 

 

„(…) Katalog przychodów niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty w § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia [składkowego – przypis redakcji]. Zgodnie z pkt 11 cytowanego przepisu, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowi wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł.

Za posiłki, w rozumieniu powołanego wyżej przepisu, uważa się także przekazane pracownikom bony żywieniowe, o ile są one realizowane w placówkach gastronomiczno- restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych, stołówkach Z powyższego wywieść należy, iż przychody pracownika ze stosunku pracy stanowiące wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków są włączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wówczas, gdy kumulatywnie zostaną spełnione wymienione poniżej przesłanki:

  • następuje udostępnianie posiłków pracownikom przez pracodawcę, co oznacza że z wyłączenia, o którym mowa powyżej, nie będą korzystać pracownicy, którzy sami przygotowują sobie posiłki,
  • udostępnianie posiłków nie może zostać zastąpione wypłata ekwiwalentu za te świadczenia,
  • wartość świadczeń polegających na udostępnianiu posiłków nie może w stosunku miesięcznym przekraczać kwoty 190,00 zł.
  • udostępnianie przez pracodawcę posiłków odbywa się poprzez przekazywanie bonów, talonów lub kuponów żywieniowych – ważne, aby uprawniały do otrzymania jedynie posiłku w postaci gotowej, przetworzonej, nie zaś artykułów spożywczych służących do jego przygotowania.
  • wymiana bonów żywieniowych następuje wyłącznie w placówkach gastronomicznych-restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych, stołówkach,
  • udostępniane pracownikom bony, talony, kupony żywieniowe uprawniają do zakupu wyłącznie posiłków, co oznacza, że dowód uprawniający do zakupu posiłku uniemożliwia dokonanie zakupu także innych produktów (pojedynczych artykułów spożywczych).

W świetle powyższego, jedynie dowody o wartości nieprzekraczającej kwoty 190 złotych miesięcznie, uprawniające wyłącznie do wymiany ich na gotowe do spożycia dania w placówkach gastronomiczno-restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych czy w stołówkach, nie będą stanowiły podstawy wymiaru składek w rozumieniu powołanego § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia.

Z opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, ze zamierza wprowadzić dla swoich pracowników dofinansowanie na gotowe do spożycia posiłki do kwoty 190 zł miesięcznie lub ponad ten limit, które będą funkcjonowały w formie elektronicznej karty płatniczej, na którą pracodawca będzie zwracał środki za zakupione w poprzednim miesiącu posiłki. Wnioskodawca przewidział możliwość realizacji powyższej kwoty na zakup gotowych posiłków realizowanych wyłącznie przez placówki gastronomiczno-restauracyjne, bary, punkty gastronomiczne, stołówki, cukiernie. Należy zaważyć, że w sytuacji opisanej we wniosku pracownicy będą dysponowali karta płatniczą, a więc będą korzystali z własnych środków dostępnych na rachunku bankowych, refinansowanych przez pracodawcę za zakupione w poprzednim miesiącu posiłki. Zdaniem Wnioskodawcy, kwota którą co miesiąc będzie zwracał na kartę płatniczą za zakupione gotowe do spożycia posiłki stanowiące będzie dla pracowników przychód ze stosunku pracy, nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe do kwoty 190 zł. 

Jednakże, karta płatnicza, zgodnie z art. 4 ust 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 Sierpnia 1997r Prawo bankowe (…) oraz art. 2 pkt l5a ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (…) Jest kartą identyfikującą wydawcę i upoważnionego posiadacza, uprawniającą do wypłaty gotówki lub dokonywania zapłaty, a w przypadku karty wydanej przez bank lub instytucję ustawowo upoważnioną do udzielania kredytu także do dokonywania wypłaty gotówki lub zapłaty z wykorzystaniem kredytu. Z powyższego wynika, iż karty płatniczej nie należy utożsamiać z bonem czy talonem lub też innym znakiem towarowym uprawniającym do wymiany na gotowe do spożycia posiłki. 

Ustawodawca przewidział możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych do spożycia bez prawa do ekwiwalentu i tego tytułu do określonej rozporządzeniem kwoty. W sytuacji, gdy udostępnianie przez pracodawcę posiłków swoim pracownikom odbywa się poprzez przyznanie elektronicznej karty płatniczej na realizację zakupu posiłku”, mamy w rzeczywistości do czynienia z przekazaniem przez pracodawcę określonej kwoty pieniężnej, która potencjalnie może być realizowana przez pracownika me tylko na posiłek w dowolnym miejscu, ale Istnieje także możliwość zrealizowania przez pracownika przyznanej kwoty pieniężnej na inne niż posiłek produkty spożywcze, bądź tez przemysłowe Nieuwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe może korzystać jedynie wartość bonów, talony, kuponów żywieniowych, które mogą być wyłącznie zrealizowane (wymienione) na gotowe dania w placówkach gastronomiczno-restauracyjnych. barach, punktach gastronomicznych, stołówkach. (…)”.

  

 

Czy umowa cywilnoprawna realizowana w ramach działalności gospodarczej objęta powinna zostać ubezpieczeniami ZUS?

 

Data wydania interpretacji: 29-03-2018

Sygnatura: WPI/200000/43/241/2018

Organ wydający interpretację: ZUS oddział w Lublinie

 

 

„(…) Zgodnie z art 6 ust 1 pkt 4 i art. 12 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, z zastrzeżeniem ust 4 tegoż artykułu. Jednocześnie w myśl art. 18 ust. 3 tejże ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo Innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia ustala się zgodnie z ust. 1 (tj. biorąc pod uwagę przychód uzyskany z tego tytułu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jeżeli w umowie agencyjnej lub umowie zlecenia albo w innej umowie o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie. 

Ponadto, z treści art. 6 ust. 1 pkt 5 i art. 12 ust 1 tejże ustawy wynika obowiązek podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu przez osoby prowadzące działalność pozarolniczą, w tym osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Jednakie w sytuacji, gdy umowa agencyjna jest wykonywana w ramach pozarolniczej działalności, której przedmiot jest zgodny z przedmiotem prowadzonej działalności, a przychody z niej uzyskiwane są zaliczane pod względem podatkowym do przychodów z działalności gospodarczej, wówczas umowa taka. Jako wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, me rodzi po stronie zleceniodawcy obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne.

(…) z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zawrzeć z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach prowadzonej przez nią działalności umowę agencyjną. Zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy, stanowiącym uzupełnienie procedowanego wniosku, przychody uzyskane z tytułu ww. umowy wykonywanej w ramach świadczenia usług, będą zaliczane do przychodów / działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przedmiot zawartej umowy będzie tożsamy z zakresem prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem, w sytuacji gdy przedsiębiorca będzie wykonywał umowę cywilną w ramach prowadzonej działalności, taka umowa nie będzie stanowić tytułu do ubezpieczeń społecznych, W konsekwencji, dla Wnioskodawcy me powstanie obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenia zdrowotne z tytułu umowy agencyjnej zawartej z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą. (…)”.

Artykuły z obszaru kadr i płac oraz zmian w prawie pracy napisane zrozumiałym językiem ▼

Skomentuj artykuł